10 જો કાદાં માઅહું પોરમેહેરા ઇચ્છા નુસાર દુઃખ માની લેહે, તે તો પાપ કોઅના બંદ કોઅય દી એને તો તારણ મેળવી, ઈ કાય દુઃખા વાત નાંય હેય. બાકી દુનિયા દુઃખ અનંત મોરણા એછે લેય જાહાય.
તોવે ચ્યેજ ગેડયે કુકાડ બીજાદા વાહાયો એને પિત્તરાલ ઈસુવા આખલી વાત યાદ યેની, “કુકાડ વાહાયી ચ્યા પેલ્લા તું માન તીનદા નાકાર કોઅઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે” એને તોવે પિત્તર ચ્યા પોતે દુ:ખાલ તાબામાંય નાંય કોઅઇ હોક્યો એને તો હુંઅકા ટાકીન રોડાં લાગ્યો.
આંય તુમહાન આખહુ, કા યેજ રીતે યોક પાપ કોઅનારો જોવે પાપ કોઅના બોંદ કોઅરી ચ્યાહાટી પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હામ્મે આનંદ ઓઅહે.”
બાકી જકાતદાર દુઉ ઉબો રિયો, હોરગા એછે નોજાર ઉચી કોઅના બી ચ્યા ઈંમાત નાંય ચાલી, તો દુઃખને હાતે છાતી કુટીન આખા લાગ્યો, ઓ પોરમેહેર, આંય પાપી હેતાંવ, માયેવોય દયા કોઇન માન માફ કોઓ.
ઈ વોનાઈન યહૂદી વિસ્વાસી ઠાવકાજ રિયા, એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઇન આખ્યાં, “તોવે તો ગેર યહૂદીયાહાલ બી પોરમેહેરે અનંતજીવનાહાટી પાપ કોઅના બંદ કોઅના એને ઈસુ ખ્રિસ્ત વોય બોરહો કોઅરા દાન દેનલા હેય.”
યાહાટી આમી તુમા પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને પોરમેહેરા એછે ફિરા કા તુમહે પાપહા માફી મિળી, તોવે પોરમેહેરાપાઅને આત્મિક સામર્થ્ય મિળી.
એને કાય એહેકેન નાંય ઓએ કા જોવે આંય તુમહાન પાછો મિળાં યાંવ, મા પોરમેહેર માન અપમાન કોએ એને માન ઘોણા જાંઅહા હાટી પાછા શોક કોઅરા પોડે, જ્યાહાય પેલ્લા પાપ કોઅયેલ એને ચ્યાહાય ખારાબ કામ, વ્યબિચાર, એને લુચ્ચાઈ કોઅના બંદ નાંય કોઅયા ઓરી.
બાકી આમી આંય આનંદામાય હેતાંવ, યાહાટી નાંય કા તુમહાન દુઃખી કોઅયા, બાકી યાહાટી કા તુમહાય ચ્યા દુઃખી ઓઅવાથી પાપ કોઅના બંદ કોઅય દેના. તુમહાય ચ્યા દુઃખાલ પોરમેહેરા ઇચ્છા નુસાર માની લેદા એને યે રીતે તુમહાન આમહેપાઅને કોઅયેહેજ વાતે નુકસાન નાંય ઓઅયા.
તુમા જાંઅતાહા, કા પાછે જોવે ચ્યાય પોતાના આબહા બોરકાત મેળવા વિચાર્યા, તે તી ચ્યાલ નાંય મિળ્યાં, એને રોડીરોડીને ચ્યે બોરકાત માગના કોશિશ કોઅયી તેરુંબી ચ્યાય જીં કોઅયેલ ચ્યાથી મોન બોદાલના મોકો નાંય મિળ્યો.