10 યા લીદે આંય ખ્રિસ્તાહાટી ક્મજોર્યો, એને નિંદાયેહેમાય, એને ગરીબાયેમાય, એને અત્યાચારમાય, એને સંકટામાય, આનંદિત હેતાંવ, કાહાકા જોવે આંય નોબળો ઓઅહું, તોવેજ આંય ખ્રિસ્તા સામર્થમાય બળવાન હેતાંવ.
ધન્ય હેય તુમા, માઅહા પોહા લેદે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી, એને સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ કાડી દેઅરી, એને નિંદા કોઅરી, એને તુમહાન ખારાબ જુઠા હોમજીન નાંવ ખોડી ટાકી.”
બાકી ઈ બોદા ચ્યા લોક તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે તુમહેઆરે કોઅરી, કાહાકા ચ્યા માન દોવાડનારા પોરમેહેરાલ નાંય વોળખે.
ચ્યા યે વાતે લીદે ખુશ ઓઇન મોઠી સોબાયે હોમ્મેને જાતા રિયા, કા આપા ઈસુ લીદે અપમાનિત ઓઅના લાયકે ઠોર્યા.
ફક્ત ઓલહાંજ નાંય, બાકી આપા આપહે મુશીબાત માયબી આનંદ કોઆ, કાહાકા આમા જાંઅજેહે કા જોવે આપા દુઃખ ઉઠાવજેહે તોવે હારેં રીતે ધીરજ રાખના હિકજેહે,
લોક આમહાન મૂર્ખ હોમાજતાહા, કાહાકા આમા ખ્રિસ્તા પ્રચાર કોઅજેહે, બાકી તુમા તુમહે બારામાય ઈ હોમાજતાહા કા આમા બુદ્ધિમાન વિસ્વાસી હેય, આમા નોબળા હેજે એને તુમા બળવાન હેય, તુમહાન આદર મિળી રિઅલો હેય, એને આમહે તિરસ્કાર ઓઅય રિઅલો હેય.
પોરમેહેર આપહે બોદાજ દુ:ખામાય દિલાસો દેહે એટલે બીજહાન દિલાસો દેય હોકજે, આમા ચ્યા જ્યા દુ:ખામાયજ હેય ચ્યે રીતેથી દિલાસો દેય હોકજે, જેહેકેન પોરમેહેર આપહાન દિલાસો દેહે.
કાહાકા જો પોતે વાહવા કોઅહે, તો નાંય, બાકી જ્યા વાહવા પ્રભુ કોઅહે, તોજ પ્રભુ નોજરેમાય હારો હેય.
એને ચ્યે માન આખ્યાં, “મા સદા મોયા તોહાટી બાસ હેય, કાહાકા મા જીં તાકાત કમજોર્યેમાય પુરી ઓઅહે,” યાહાટી આંય બોજ આનંદાકોય મા કમજોર્યેમાય વાહવા કોઅહી, કાહાકા ખ્રિસ્તા સામર્થ માયેવોય ઉતતી રોય.
તો નોબળાયે લીદે હુળીખાંબાવોય ચોડવી તે દેનો, તેરુંબી પોરમેહેરા સામર્થ્યા થી જીવતો હેય, આમા બી તે નોબળા હેય જેહેકેન ખ્રિસ્ત આતો, બાકી તેરુંબી તુમહેહાટી પોરમેહેરા સામર્થ્યા થી આમા ચ્યાઆરે જીવતા રોહુ.
જોવે આમા નોબળા હેય, એને તુમા લોક બોરહામાય બળવાન હેય, તોવે આમા આનંદમાય રોજહે, એને ઈ પ્રાર્થનાબી કોઅજેહે, કા તુમા લોક બોરહામાય સિદ્ધ ઓઅઇ જાયા.
કાહાકા આમહે વર્તમાના મુશીબાત્યો હાન્યો હેત્યો એને બોજ લાંબા સમયાલોગુ નાંય રોઅરી, બાકી યાહા પરિણામ અનંત મહિમા રોઅરી જીં ચ્યે બોદ્યેહેથી બોજ વોદારે ઓઅરી જ્યેં આમા વિચાર કોઅય હોકજેહે.
કાહાકા આમા પોતાના નાંય, બાકી ખ્રિસ્ત ઈસુ પ્રચાર કોઅજેહે, કા ઈસુ ખ્રિસ્ત પ્રભુ હેય, એને આમા ઈસુ લીદે તુમહે ચાકાર હેજે.
એને ખ્રિસ્ત યા લીદે મોઅયો, કા જ્યેં જીવતે હેય, ચ્યે આગલા પોતાલ ખુશ કોઅરાહાટી નાંય જીવે, બાકી ચ્યાહાહાટી જીવે જો ચ્યાહાહાટી મોઅયો એને જ્યાલ પોરમેહેરે મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો કોઅયો.
યાહાટી આમા ખ્રિસ્તા એલચી હેજે, માના પોરમેહેર આપહેથી લોકહાન ચ્યા સંદેશ માની લાંહાટી બળજબરી કોઅય રિયહો, આમા ખ્રિસ્તાથી લોકહાન વિનાંતી કોઅજેહે, કા પોરમેહેરાઆરે મેળમિલાપ કોઅય લા.
બાકી બોદયે રીત્યેથી, આમા દેખાડજેહે કા આમા પોરમેહેરા સેવાક હેજે, ધીરજથી આમા મુશ્કેલી, આબદા, એને દુઃખ સહન કોઅજેહે.
આંય તુમહાન પુરા બોરહાથી આખી રિયહો, આંય તુમહે વાહવા કોઅહુ, માન બોજ દિલાસો મિળ્યો એને બોદ્યેજ મુશ્કીલ્યેહેમાય, આંય આનંદાકોય બોઆલો રોતાહાંવ.
છેલ્લે આત્મિક રીતે પ્રભુ શક્તિશાળી સામર્થ્યકોય મજબુત બોના.
કાહાકા તુમા ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોએ ઓલહાંજ નાંય બાકી ચ્યાહાટી દુઃખબી બોગવે ઓહડી સદા મોયા તુમહાવોય પોરમેહેરાય કોઅલી હેય કાહાકા તુમા ચ્ચાવોય બોરહો કોઅતેહે.
આમી આંય તુમહેહાટી જીં દુઃખ બોગવી રોયહો, ચ્યા લીદે આંય ખુશ હેતાઉ, એને આંય સાદા મા શરીરામાય દુઃખ સહન કોઅતાહાંવ જેહેકેન ખ્રિસ્તાય ચ્ચા શરીરાહાટી એટલે મંડળીહાટી સહન કોઅયા.
યાહાટી આમા પોતે પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅનારા વિસ્વાસી લોકહા મંડળીમાય તુમહે બારામાય વાહવા કોઅજેહે, કાહાકા તુમા બોજ બોદી સતાવણી એને મુશ્કેલીમાઅને જાતહેં, તેરુંબી તુમા ઈંમાત રાખીન ચ્યાલ સહન કોઅતેહે, એને તુમા આમીબી ઈસુ ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅતેહે.
તું જાંઅતોહો કા અન્તાકિયા એને ઈકુનિયા એને લુસ્ત્રા યા શેહેરાહામાય લોકહાય માન બોજ હિક દેનો, યાહાટી માયે બોજ પીડા બોગવી, તેરુંબી પ્રભુય માન બોદા દુઃખહામાઅને માન બોચાવી લેદો.
ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, જોવે તુમહેવોય બોદયે જાત્યે પરીક્ષાયો યેય, તે તુમા યા મોઠા આનંદા વાત હોમજાં.
તું ધીરજ દોઅતોહો, એને તુયે મા નાંવા લીદે દુઃખ સહન કોઅલા હેય, એને તુયે માયેવોય બોરહો કોઅના નાંય છોડયા.