7 પોરમેહેરાલ આપહે બોદ્યો પરેશાન્યો એને ચિંતાયો આખા કાહાકા તો તુમહે કાળજી કોઅહે.
કાય તુમહેમાઅને કાદોબી જીવના બારામાય ચિંતા કોઅવાથી પોતે જીવન લાંબાવી હોકહે?
“એને ફાડકાહાહાટી કાહા ચિંતા કોઅતાહા? જાડયેમાયને ફૂલજાડવાલ તુમા દિયાન કોઆ, ચ્યે કેહેકેન વોદતેહે, ચ્યે કાય મેહનાત નાંય કોએત, એને ચ્યે ફાડકે બી નાંય બોનાડે.”
“યાહાટી તુમા ચિંતા કોઇન ઈ મા આખહા, કા આમા કાય ખાહું, એને કાય પિયહું, એને કાય પોવહું?
એને ઈસુ ઉડી પાછલા ભાગામાય યોક હુઉત્યાવોય ટોલપા થોવિન હુતલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ જાગાડીન આખ્યાં, “ગુરુ આપા બોદા બુડી જાનારા હેય એને ચ્યા તુલ કાય ફિકાર નાંય હેય”
પાછે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, ચ્યાહાટી આમા તુમહાન આખતાહાવ, કા શારીરિક જીવના ચિંતા મા કોઅહા આમા કાય ખાઉં એને કાય પિયહું; પાછા આમા શરીરામાય કાય પોવહું.
યાહાટી જો તુમા બોદહાથી વાહના કામબી નાંય કોઇ હોકે, તો જીવનામાય બિજ્યે વાતહે બારામાય કાહા ચિંતા કોઅતાહા?
તો યાહાટી નાહી પોડહે કાહાકા તો નોકાર હેય, એને ચ્યાલ ગેટહા ચિંતા નાંય હેય.
કોઅયેહેજ વાતે ચિંતા મા કોઅહા, બાકી બોદયે પરિસ્થીતીમાય તુમહે નિવેદન પ્રાર્થના એને વિનાંતી કોય ધન્યવાદા હાતે પોરમેહેરાલ આખા.