17 કાહાકા જો પોરમેહેરા ઈ ઇચ્છયા હેય, તે ખારાબ કોઅના લીદે ડોંડ બોગાવના કોઅતા હારાં કોઅના લીદે દુઃખ સહન કોઅના વોદારે હારાં હેય.
પાછો ઈસુ વાહાયોક દુઉ ગીયો એને મેંડયે પોડયો એને પોતે ચેહેરો દોરત્યેવોય ટેકાડી દેનો એને પ્રાર્થના કોઅરા લાગ્યો, “ઓ પિતા, નોકીજ બોની હોકેત યા દુઃખા પિયાલો માથી દુઉ ઓઅઇ જાય, તેરુંબી જેહેકોય આંય વિચારતાહાવ તેહેકેન નાંય, બાકી જેહેકોય તું વિચારતો તેહેકોયનુજ ઓએ.”
આજુ યોકદા પાછા જાયને ચ્યે ઓહડી પ્રાર્થના કોઅયી કા, ઓ મા આબા જોવે વાટકો પિયા વોગાર માયેપાઅને નાંય ઓટી હોકે, તે તું તો મોરજયેકોય ઓઅરા દે.
બાકી ઈ આખીન ચ્ચાહા પાઅને નિંગી ગીયો, “જો પોરમેહેરા મોરજી ઓરીતે આંય તુમહાપાય પાછો યીહીં,” તોવે તો એફેસુસ શેહેરા જાહાજા માય બોહીન જાતો રિયો.
જોવે ચ્યાય નાંય માન્યા તોવે આમા ઈ આખીન ઠાવકાજ ઓઅઇ ગીયા, “પ્રભુવા ઇચ્છા પુરી ઓએ.”
ચ્યાહાટી તુમહાય યે બોદયે વાતહેહાટી આનંદિત ઓઅરા જોજે, ભલે આમી વોછા સમયાહાટી આલાગ-આલાગ જાત્યા દુઃખહા સામનો કોઅરા પોડી રિયહો.
કાહાકા પોરમેહેરા ઇચ્છા ઓહડી હેય, તુમા હારાં કામ કોઆ એટલે તુમા ચ્યા મૂર્ખ લોકહાન તુમહે વિરુદ ગલત દોષ થોવના થી રોકી હોકે જ્યેં પોરમેહેરાલ નાંય જાંએત.
કાહાકા જો તુમહાય બુલ કોઇન માર ખાદહો, તે ડોંડ મિળના થી ધીરજ રાખનામાય તુમહે વાહવા કોઅના કાય કારણ નાંય હેય. બાકી જો હારાં કામ કોઇન દુઃખ ઉઠાવતાહા એને ધીરજ રાખતાહા, તે યાકોય પોરમેહેર રાજી ઓઅહે.
જો તુમા ન્યાયપણા લીદે દુઃખબી ઉઠાવતાહા, તે આસલીમાય તુમા ધન્ય હેતા, તેહેકેન કોઆ જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં આતાં, “ચ્યા લોકહાથી મા બીયહા, જ્યા તુમહાન બીયાડતાહા એને યે વાતે ચિંતા નાંય કોઅતા કા લોક કાય કોઅય હોકતાહા.”
તુમહેમાઅનો યોકતો વ્યક્તી ખૂની કા બાંડ, લુચ્યો ઓઅનાથી, કા બીજહા કામહામાય ઘાલમેલ કોઅના લીદે દુઃખ નાંય બોગવાં પોડે.
યાહાટી જ્યા પોરમેહેરા ઇચ્છા પરમાણે દુઃખ વેઠતાહા, ચ્યાહાય પોરમેહેરાવોય બોરહો રાખના ચાલુ રાખા જોજે, જ્યેં ચ્યાહા રચના કોઅયીહી. પોરમેહેર કાયામ તી કોઅહે જ્યાલ કોઅના ચ્યાય વાયદો કોઅલો આતો એને યાહાટી જીં હારાં હેય તી કોઅના ચાલુ રાખા.