9 જોવે આપા માઅહા સાક્ષી માનજેહે, તે પોરમેહેરા સાક્ષી તે ચ્ચા કોઅતી મહાન હેય એને પોરમેહેરા સાક્ષી ઈજ હેય, કા પોરમેહેરાય ચ્યા પાહા બારામાય સાક્ષી દેનહી.
તો આજુ બોલીજ રીયેલ ઓલાહામાયજ યોક ઉજળા વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅરે પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”.
બાકી જોવે આંય કોઅતાહાંવ, તે માયેવોય બોરહો નાંય બી કોઅહા, બાકી ચ્યા કામહાવોય બોરહો રાખા, કા તુમા જાંઆય એને હુમજે કા આબહો માયે માય હેય એને આંય આબહામાય હેય.”
પવિત્રશાસ્ત્રા અભ્યાસ કોઅતાહા, કાહાકા તુમા એહેકેન બોરહો કોઅતાહા કા ચ્યામાય તુમહાન અનંતજીવન મિળી, એને તીંજ પવિત્રશાસ્ત્ર મા બારામાય સાક્ષી દેહે.
કાહાકા ચ્યાય યોક દિહી નોક્કી ઠોરવ્યોહો, ચ્યામાય તો આખા દુનિયા ન્યાય કોઅરી, પોરમેહેરે ચ્યાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠાડીન બોદા લોકહાન યે વાતે સાબિતી દેય દેનહી.
એને આમા યે વાતહે સાક્ષી હેજે, એને પવિત્ર આત્માબી, જો પોરમેહેરાય ચ્યાહાન દેનલા હેય, જ્યેં ચ્યા આગના માનતેહેં.”
એને હાતેજ પોરમેહેર બી પોતાની ઇચ્છા પરમાણે ચિન્હે, એને અદભુત કામે, એને જુદે-જુદે જાત્યે સામર્થ્યા કામે, એને, પવિત્ર આત્મા વરદાનાહાલ વાટવાથી સાબુત કોઅતો રિયો કા ઓજ હાચ્ચો હેય.
યાહાટી યા યે બેન વાતહે લીદે એટલે ચ્યા વાયદા એને કસમ જ્યાહા બારામાય પોરમેહેર કોદહી જુઠો નાંય ઠોરી હોકે. યાહાટી આપા જ્યા પોરમેહેરાપાય સુરક્ષા મેળવાહાટી યેનહે એને જીં આશા ચ્યાય આપહાન દેનહી, આમા ચ્યેલ મેળવી રાખતા વોદારે દિલાસો મિળ્યહો.
જીં કાદાં પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, તી નોક્કીજ જાંઅહે કા પોરમેહેરાય જીં આખ્યાહા તી હાચ્ચાં હેય. જીં કાદાં પોરમેહેરાવોય બોરહો નાંય કોએ, તી પોરમેહેરાલ જુઠા ઠોરવેહે, કાહાકા ચ્યે સાક્ષીવોય બોરહો નાંય કોએત, જીં પોરમેહેરાય પોતાના પાહા બારામાય દેનલી હેય.
પવિત્ર આત્મા એને પાઆય એને લોય એને યે તીની યોકુજ વાત આખતેહે.