21 માયે તુમહાન યાહાટી નાંય લોખ્યાં, કા તુમા હાચ્ચાં નાંય જાંએ, બાકી યાહાટી, કા તુમા ચ્યાલ જાંઅતેહે, એને યાહાટી કા કોઅહાજ જુઠા, હાચ્ચાયેથી નાંય હેય.
પિલાત રાજાય આખ્યાં, “તોવે તું રાજા હેતો કા?” ઈસુવે જવાબ દેનો, “આંય રાજા હેતાઉ, એહેકેન તું આખતોહો, મા જન્મો લેયના એને દુનિયામાય યેયના કારણ હેય, કા હાચ્ચાયે બારામાય હિકાડી હોકુ, જ્યેં હાચ્ચાં પાળતેહે ચ્યે મા વાત વોનાતેહે.”
તુમા તુમહે આબહો સૈતાનાપાઅને હેતા, એને તુમા તુમહે આબહા ઉસ પુરી કોઅરા માગતાહા, તો તે પેલ્લેથી ખૂની હેય, એને હાચ્ચાયેવોય મજબુત નાંય રોય કાહાકા ચ્યામાય હાચ્ચાં હેયેજ નાંય. જોવે તો ઠોગીન વાત કોઅહે, તોવે તો પોતા મોના વિચાર કોઇન આખહે, કાહાકા તો ઠોગ હેય, એને ઠોગનારાહા આબહો હેય.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય, ઈ વાત તુમા જાંઆય લા, હર યોક માઅહું વોનાયા હાટી તેજ એને બોલવામાય ઘીર એને ગુસ્સામાય દિમો ઓએ.
એટલે તુમા પેલ્લેથીજ યે વાતહેલ જાંઅતાહા એને ઈસુ ખ્રિસ્તા બારામાય હાચ્ચાં હિકાડનાલ મજબુતથી દોઅય રાખ્યાહાં, જ્યાલ તુમા વોનાયા, તેરુ બી આંય તુમહાન ચ્યાહા બારામાય યાદ કોઆડાં કાયામ ચાલુ રાખહી.
એહેકેન કોઇન જાંઅજેહે કા આપા હાચ્ચાઇથી હેય, એને જ્યેં વાતહેમાય આમહે મોન આપહાન દોષી ઠોરવેહે, ચ્ચે વાતહેબારામાય આપા પોરમેહેરા હામ્મે આપહે મોનાલ ઈંમાત દેય હોકહુ.
તુમા લોક ઈ બોદા જાંઅતાહા, તેરુંબી આંય તુમહાન યાદ દેવાડા માગહુ, કા પ્રભુય ઈસરાયેલ લોકહાન ગુલામ બોનાડલા જાવાથી બોચાડ્યા એને ચ્યાહાન મિસર દેશામાઅને બારે લેય યેનો, બાકી પાછે ચ્યાય ચ્યા બોદહાન માઆઇ ટાક્યા, જ્યાહાય રણભુમીમાય ચ્યાવોય બોરહો નાંય કોઅયો.