5 જીં હારી ખોબાર આમા ઈસુ પાઅને વોનાયા, એને તુમહાન આખજેહે, તો ઈ હેય, કા પોરમેહેર ઉજવાડો હેય એને ચ્યામાય કાયજ આંદારાં નાંય હેય.
જોવે યહૂદી આગેવાનહાય યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યાજક એને લેવીયાહાન યોહાનાલ ઈ પુછા દોવાડયા કા, “તું કું હેતો?” તોવે યોહાના સાક્ષી ઈ.
તો બોદા જીવના ઝરો હેય, એને તોજ બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે.
તો હાચ્ચો ઉજવાડો હેય, તો બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે, તો દુનિયામાય યેનારો આતો.
તોવે ઈસુવે પાછા લોકહાન આખ્યાં, “આંય દુનિયા ઉજવાડો હેતાઉ, જીં માઅહું મા શિષ્ય બોની તો કાદે દિહી આંદારામાય નાંય ચાલી, બાકી ચ્યાલ તો ઉજવાડો મિળી જો અનંતજીવન દેહે.”
જાવ લોગુ આંય દુનિયામાય હેતાઉ, તાંવ લોગુ આંય દુનિયા ઉજવાડો હેતાઉ.”
જીં શિક્ષણ માન પ્રભુ પાઅને મિળ્યાં, તીંજ શિક્ષણ માયે તુમહાન દેના, કા પ્રભુ ઈસુ જીં રાતી દોઆય ગીયો ચ્ચે રાતી ચ્ચાય બાખે લેદી.
કેવળ તોજ યોખલોજ હેય જો સાદામાટે જીવતો હેય, તો ઓલા ચોમાકનારા ઉજવાડામાય રોહે જ્યાંય કાદાય નાંય તે કોવે દેખલો હેય એને નાંય દેખી હોકે, ચ્યા મહિમા એને સામર્થ્ય સાદામાટે રોય. આમેન.
કાહાકા બોદા યોક હારાં વરદાન એને બોદા યોક ઉત્તમ દાન આમહે પોરમેહેર આબહા પાઅને મિળહે, જ્યાંય આકાશામાય બોદાંજ ઉજવાડો દેનારાહાન બોનાડ્યા, પોરમેહેર કાયામ યોક હારકો હેય, એને તો સાવડા હારકો નાંય બોદલાય.
જીં હારી ખોબાર તુમા પેલ્લેથીજ વોનાયાહા, તી ઈ હેય કા આપા યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઆ જોજે.
તાં નાંય તે દિહા એને નાંય ચાંદા ઉજવાડા ગોરાજ હેય, કાહાકા ચ્યા શેહેરામાય પોરમેહેરા ગેટા ચોમાકે લીદે ઉજવાડો હેય, એને પોતે ગેટા ચ્યા દિવો હેય.
ચ્યા શેહેરામાય રાત નાંય રોય એને ચ્યાહાન ઉજવાડાહાટી દિહા એને દિવા ગોરાજ નાંય પોડી, કાહાકા પ્રભુ પોરમેહેર ચ્યાહાન ઉજવાડો દી, એને ચ્યા કાયામ ને કાયામ રાજ્ય કોઅરી.