1 કરિંથીઓને 4:12 - ગામીત નોવો કરાર

¹² પોતે પાલન-પોષણ કોઅરાહાટી આમા બોજ મેઅનાત કોઅજેહે, જોવે લોક આમહે વિરુદમાય બોલતાહા તોવે આમા ચ્ચાહાન બોરકાત દેજહે, એને ચ્યે સતાવ કોઅતેહે, એને આમા સહન કોઅજેહે.

1 કરિંથીઓને 4:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

માથ્થી 5:11

ધન્ય હેય તુમા, જોવે લોક તુમહાન મા શિષ્ય હેય, યા લેદે અપમાન કોઅરી, એને સતાવણી કોઅરી એને જુઠા બોલી બોલીન તુમહે વિરુદમાય બોદી રીતે ખારાબ વાતો આખરી.

માથ્થી 5:44

બાકી આંય તુમહાન આખતાહાવ કા, પોતાના દુશ્માનાહાવોય પ્રેમ કોઅજા એને આપહાલ સતાવણી કોએ ચ્યાહાહાટી પ્રાર્થના કોઅજા,

લુક માર્કા લીખલી હારી ખોબાર 23:34

તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આબા, ચ્યાહાન માફ કોઓ, કાહાકા ચ્યા કાય કોઅતા ચ્યા જાંએત નાંય” ચ્યા ફાડકે વાટી લા હાટી ચ્યાહાય ચિઠ્ઠી ટાકી.

લુક માર્કા લીખલી હારી ખોબાર 6:28

જો તુમહાન હારાપ દેય, ચ્યાલ બોરકાત દા, જો તુમહે નિંદા કોઅરી, ચ્યાહાહાટી પ્રાર્થના કોઆ.

યોહાન 15:20

જીં માયે તુમહાન આખ્યેલ કા, “માલિકા કોઅતો ચાકાર મોઠો નાંય,” તી વાત યાદ કોઆ ચ્ચાહાય માન સોતાવ્યા, તો ચ્ચા તુમહાનબી સોતાવી,, જોવે ચ્યે મા વાત પાળી, તોવે તુમહે બી વાત પાળી.

પ્રેષિતોનાં ક્રત્યો 18:3

પાઉલ ચ્યાહાન મિળાં ગીયો કાહાકા ચ્યે ચ્યા હારકાજ માંડવા બોનાડનારે આતેં, ચ્યાહાટી તો ચ્યાહાઆરે રોયન કામ કોઅરા લાગ્યો.

પ્રેષિતોનાં ક્રત્યો 20:34

તુમા પોતે જાંઅતાહા કા યા આથહાય મા એને મા હાંગાત્યાહા બોદ્યો જરુરતો પુરાં કોઅયા.

પ્રેષિતોનાં ક્રત્યો 7:60

પાછે માંડયે પોડીન મોઠેરે બોંબલ્યો, “ઓ પ્રભુ, યા પાપાહાટી તું ચ્યાહાન માફ કોઇ દે.” એહેકોય આખીન તો મોઅઇ ગીયો.

રોમનોને પત્ર 12:14

જ્યા લોક તુમહે સતાવ કોઅતેહે, ચ્ચાહાન હારાપ નાંય દેઅના બાકી પોરમેહેરા નાંવા કોય બોરકાત દા.

રોમનોને પત્ર 12:20

બાકી જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય બી લોખલાં હેય, “જો તો વિરુદી બુખ્યો હેય, તે ચ્યાલ ખાઅના દે, જો તો પીહ્યો હેય, તે ચ્યાલ પાઆય પાજ, કાહાકા એહેકેન કોઅનાકોય તું ચ્યાલ શરમિંદા કોઅય દેહે.”

રોમનોને પત્ર 8:35

કાદાબી આપહાન ખ્રિસ્તા પ્રેમા થી આલાગ નાંય કોઅય હોકે, નાંય વિપત્તી, નાંય ચ્યા બોનાડલી બોદી દુનિયા સંકટ, નાંય સતાવણી, નાંય દુકાળ, નાંય ગરીબી, નાંય જોખમ, કા નાંય તલવાર.

1 કરિંથીઓને 9:6

માન એને બારનાબાસાલ બી બિજા પ્રેષિતાહા હારકા પોયહા મોદાત લાંહાટી ઓદિકાર હેય, એને પોતે કામ ધંદો કોઅના ગોરાજ નાંય હેય.

2 કરિંથીઓને 11:8

માયે તુમહે સેવા કોઅરાહાટી બીજી મંડળ્યેહેથી પોયહા લેદા, તુમા ચ્યાલ લુટનાં મા આખહા.

એફેસીઓને પત્ર 4:28

ચોરી કોઅનારો પાછો ચોરી નાંય કોએ, બાકી ઈમાનદારીકોય કામ ધંદો કોએ, જેથી બિજા લોકહાનબી જ્યાહાન ગોરાજ હેય મોદાત કોઅય હોકે.

1 થેસ્સલોનિકીઓને 2:9

કાહાકા ઓ બાહાહાય, તુમહાન આમહે કોઠણ મેઅનાત કોઅના યાદ ઓઅરી, તુમહે વોચમાય પોરમેહેરા હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅતા સમયે આમા રાત-દિહી કામ-ધંદો કોઅતા રિયા, કા આમહાન જીં ગોરાજ હેય તી પુરાં કોઅરાહાટી તુમહાન કાય દેઅના ગોરાજ નાંય પોડે.

2 થેસ્સલોનિકીઓને 3:8

એને આમહાય કાદા પાયને બાખે મોફાત નાંય ખાદી, બાકી કઠીણ મેઅનાત કોઇન રાત દિહી કામ કોઅતા આતા, કા આમહાન આમહે ગોરાજ પુરી કોઅરાહાટી બીજહા આધારાવોય નાંય રા પોડે.

1 તિમોથી 4:10

આમા ચ્યા જીવનાલ મિળવાહાટી મેહનાત કોઅજેહે એને સંઘર્ષ કોઅજેહે, કાહાકા આમા જીવતા પોરમેહેરાવોય આશા કોઅજેહે, જો બોદા લોકહા એને વિશેષ રીતીકોય બોરહાવાળાહા તારણહાર હેય.

1 પિતરનો પત્ર 2:23

ચ્યાય નિંદા કોઅનારાહા બી નિંદા નાંય કોઅયી, એને જોવે ચ્યાલ દુઃખ દેના તે ચ્યાય કાદાલ દોમકી નાંય દેની, બાકી ચ્યે પોતે પોતાલ પોરમેહેરા આથામાય હોઅપી દેના જો કાયામ હાચ્ચાયેથી લોકહા ન્યાય કોઅહે.

1 પિતરનો પત્ર 3:14

જો તુમા ન્યાયપણા લીદે દુઃખબી ઉઠાવતાહા, તે આસલીમાય તુમા ધન્ય હેતા, તેહેકેન કોઆ જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં આતાં, “ચ્યા લોકહાથી મા બીયહા, જ્યા તુમહાન બીયાડતાહા એને યે વાતે ચિંતા નાંય કોઅતા કા લોક કાય કોઅય હોકતાહા.”

1 પિતરનો પત્ર 3:9

ખારાબા બોદલે ખારાબ મા કોઅહા નાંય નિંદા બોદલે નિંદા કોઅના, બાકી યા ઉલટાં બોરકાતુજ દા કાહાકા પોરમેહેરે તુમહાન યાહાટીજ હાદ્યાહા, જો તુમા એહેકેન કોઅતાહા તે પોરમેહેર તુમહાનબી બોરકાત દેઅરી.

1 પિતરનો પત્ર 4:19

યાહાટી જ્યા પોરમેહેરા ઇચ્છા પરમાણે દુઃખ વેઠતાહા, ચ્યાહાય પોરમેહેરાવોય બોરહો રાખના ચાલુ રાખા જોજે, જ્યેં ચ્યાહા રચના કોઅયીહી. પોરમેહેર કાયામ તી કોઅહે જ્યાલ કોઅના ચ્યાય વાયદો કોઅલો આતો એને યાહાટી જીં હારાં હેય તી કોઅના ચાલુ રાખા.

યહૂદાનો પત્ર 1:9

બાકી ઈહીં લોગુ કા મુખ્ય હોરગા મિખાયેલે બી તેહેકેન નાંય કોઅયા જેહેકેન યા જુઠા માસ્તાર કોઅતાહા. જોવે સૈતાને મિખાયેલાલ યે વાતવોય બોલાબોલી કોઅયી, કા ચ્યાહામાઅને કાદાલ ભવિષ્યવક્તા મૂસા શરીર પુરાહાટી ઓદિકાર હેય, તે જોવે મિખાયેલાપાય યા લોકહા તુલનામાય બોજ વોદારે ઓદિકાર હેય, તેરુંબી સૈતાનાલ ખારાબ વાતો નાંય કોઅયો એને ચ્યાવોય દોષ નાંય લાવ્યો. બાકી ચ્યાય કેવળ ઓલહાં આખ્યાં, “પ્રભુ તુલ દોમકાડે.”