50 ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, યે દોરતીવોય આપહે શરીર માહાં એને લોયાકોય બોનલા હેય, આપા હોરગામાય પોરમેહેરા રાજ્યામાય આપહે યા શરીરાઆરે વોહતી નાંય કોઅય હોકહુ, જીં મોઅઇ જાહે, કાહાકા તાં કાય મોરણ નાંય હેય.
ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “ઓ સિમોન, યોના પાહા, તું ધન્ય હેય, કાહાકા કાદે માઅહા લોય થી નાંય, બાકી મા આબહો જો હોરગામાય હેય, ઈ વાત તુલ જાણાવિહી.
તોવે, રાજા ચ્યા જમણી વાળાહાલ આખરી, ‘ઓ મા આબહા બોરકાતવાળા લોક, યા, એને મા એને ચ્યા રાજ્યા ઓદિકારી ઓઅઇ જાય, જીં દુનિયા શુરવાતથી તુમહેહાટી તિયારી કોઅલા હેય.
એને જ્યેં હારાં કામહામાય મજબુત બોની રોય એને મહિમા, એને આદર એને અમરતા હોદતેહેં, ચ્યાહાન પોરમેહેર અનંતજીવન દી.
મા આખના મોતલાબ ઈ હેય કા, તુમહેમાઅને કાદો આખહે કા, “આંય પાઉલા શિષ્ય હેય,” તે કાદો “અપુલ્લોસા,” તે કાદો “કેફા” તે કાદો આખહે કા “આંય ખ્રિસ્તા શિષ્ય હેતાંવ.”
તે એહેકેજ મોઅલા માઅને પાછા જીવી ઉઠના બી ઓઅરી, જ્યા શરીરાલ ચ્યે ડાટી દેતહેં તી ઓહડા શરીર હેય જીં હોડી જાહાય, બાકી જોવે તી પાછા જીવી ઉઠી તે ઓહડા શરીર રોય જીં કોવેજ નાંય હોડી હોકે.
યોક માઅહા શરીર જ્યાલ ડાટી દેતહેં, તી કેવળ યા દુનિયામાય કાદાં માઅહાન જીવા લાયકે હેય, બાકી જોવે પોરમેહેર ચ્યાલ પાછા જીવતા કોઅહે, તે ચ્યા નોવા શરીર હોરગામાય જીવાહાટી લાયકે ઓઅરી, જો યોક ઓહડા શરીર હેય જીં કેવળ દુનિયામાય રોયન જીવા પુરતાં લાયકે હેય, તે યોક ઓહડા શરીરબી હેય જીં હોરગામાય જીવા લાયકે ઓઅરી.
ચોરી કોઅનારા, લોબ કોઅનારા, દારવા પીનારે, ગાળી દેનારે, બીજહાન દોગો દેનારે પોરમેહેરા રાજ્યા વારીસ નાંય ઓઅરી.
માન બોદાંજ ખાઅના પોરવાનગી હેય, એને ખાઅના શરીરાહાટી હેય, ઈ હાચ્ચાં હેય બાકી પોરમેહેર શરીર એને ખાઅના બેનહ્યાલ નાશ કોઅરી, આપહે શરીર વ્યબિચારાહાટી નાંય હેય, બાકી આપહે શરીર પ્રભુહાટી હેય, એને પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી બોનલા હેય.
તુમા નોક્કી જાંઅતેહે, કા અન્યાય કોઅનારા લોક પોરમેહેરા રાજ્યા વારીસ નાંય ઓઅરી, છેતરાયાહા મા, વેશ્યાયેહે આરે શારીરિક સબંધ રાખનારો, મુર્તિપુજા કોઅનારે, પારકી થેઅયેઆરે શારીરિક સબંધ બોનાડનારા, લુચ્ચા, માટડાહા આરે માટડા શારીરિક સબંધ બોનાડનારા,
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, આંય ઈ આખતાહાવ, કા ખ્રિસ્તા પાછો યેઅના માય આમી વોદારી સમય નાંય રિઅલો હેય, યાહાટી તુમહે વોરાડ ઓઅઇ ગીયાહા કા નાંય, યા બારામાય વોદારી ચિંતા નાંય કોઅના, બાકી પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી વિચાર કોઅતે રા.
કાહાકા આમા જાંઅજેહે, કા આમહે શરીર યે દોરત્યેવોય તંબુ હારકા હેય, જ્યામાય આમા રોજહે, જોવે તી નાશ ઓઅય જાઅરી, તે આમહાન પોરમેહેરા પાયને હોરગામાય યોક ઓહડા ગુઉ મિળરી, જ્યાલ ચ્યાય પોતે આથેકોય બાંદલા હેય એને તી અનંતકાળ લોગુ રોઅરી.
યે વાતે દિયાન રાખે, કા જીં વોછા પોઅહે, તી વોછા વાડી, એને જીં વોદારે પોઅહે, તી વદારે વાડી.
આંય જીં તુમહાલ આખા માગહુ તી ઈ હેય, કા પોરમેહેરાય આબ્રાહામાઆરે જો કરાર કોઅલો આતો, ચ્ચા ચારસો તીસ વોરહા પાછે મૂસાલ નિયમ દેનલો ગીયો, ચ્યાથી પોરમેહેર ચ્ચા કરારાલ રદ્દ નાંય કોઅય હોકે, એને નાંય બોદલી હોકે.
બાકી આંય તુમહાન આખતાહાવ, તુમહાન પવિત્ર આત્માનુસાર જીવન જીવના ગોરાજ હેય, તોવે તુમા ખારાબ કામે નાંય કોઅહા જો તુમહે પાપી સ્વભાવ કોઅરા માગહે.
યાહાટી આંય ચ્યા ઓદિકારાકોય જો પ્રભુય માન દેનલો હેય, આંય તુમહાન આખતાહાવ, જેહેકેન અવિસ્વાસી લોક ચ્યાહા મોના વિચારાનુસાર નોકામ્યા જીવન જીવતાહા, તુમા આમી પાછા ચ્યાહા હારકા તેહેકેન જીવન નાંય જીવના.
આંય તુમહાન યાહાટી આખતાહાવ, કા કાદો તુમહાન જુઠા શિક્ષણાકોય છેતરે નાંય.
પ્રભુ માન બોદા કાવત્રા માઅને બોચાવી રાખરી એને માન ચ્યા હોરગ્યા રાજ્યામાય હારી રીતે સાંબાળીન લેય જાય, ચ્યા મહિમા સાદામાટે ઓઅતી રોય. આમેન.