45 જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, “પેલ્લો માઅહું, એટલે આદામ, જીવતો પ્રાણી બોન્યો” એને છેલ્લો આદામ, એટલે ઈસુ ખ્રિસ્ત, અનંતજીવન દેનારો બોન્યો.
તો બોદા જીવના ઝરો હેય, એને તોજ બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે.
બાંડ ખાલી ચોરી કોઅરા, માઆઇ ટાકાં એને નાશ કોઅરા હાટીજ યેહે, આંય યાહાટી યેનહો કા ચ્યા પુરી રીતેકોય જીવતા રોય.
એને આંય ચ્યાહાન અનંતજીવન દેતહાવ એને ચ્ચે કોય દિહે નાશ નાંય ઓઅરી, એને ચ્યાહાન કાદો માયે વોઅને પેચકી નાંય લેય.
માહારીજ દુનિયા માન નાંય એઅરી, બાકી તુમા માન એઅહા, કાહાકા આંય પાછો જીવી જાહીં, એને યાહાટી તુમાબી જીવતા રોહા.
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “વાટ એને હાચ્ચાં એને અનંતજીવન આંયજ હેતાંવ, માયે વોગાર કાદો પોરમેહેર આબહાપાય નાંય જાય હોકે.
ઈસુવે ચ્યેલ જાવાબ દેનો, “તું નાંય જાંએ કા પોરમેહેર તુલ કાય દાં માગહે, એને તું નાંય જાંએ કા કું તોવોય પાઆય માગહે. જોવે તું જાઅતી, તે તું માવોઅને ચ્યાલ માગતી એને આંય તુલ પાઆય દેતો જીં જીવન દેહે.”
બાકી આંય જીં પાઆય દિહી, તાંમાઅને જીં માઅહું પીયી, તો કાદે દિહે પિહો નાંય ઓરી, બાકી જીં પાઆઈ આંય દિહી, તો ચ્યામાય યોક ઝરો બોની જાય, જીં ચ્યાલ અનંતજીવન દેઅરી.”
કાહાકા જેહેકેન આબહો મોઅલા લોકહાન જીવતો કોઅહે, તેહેકેન પોહોબી ચ્યા મોરજી પરમાણે મોઅલા લોકહાન જીવતા કોઅહે.
કાહાકા જીં બાખે હોરગામાઅને યેહે એને દુનિયા લોકહાન જીવન દેહે, તીજ પોરમેહેરા બાખે હેય.”
બાકી જીં માઅહું મા શરીર ખાહે, એને મા લોય પીઅરી, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળી ગીયહા એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે પાછો જીવતો કોઅહી.
જેહેકેન જીવતા આબહે માન દોવાડયોહો એને આંય આબહા લેદે જીવતો હેતાંવ, તેહેકેન તોબી જો મા શરીર ખાહે તો મા લેદે જીવતો રોય.
આત્મા જીવન દેહે, શરીરાકોય કાય ફાયદો નાંય. જ્યો વાતો માયે તુમહાન આખ્યો તી આત્મા હેય, એને જીવન બી હેય.
સિમોન પિત્તરે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “ઓ પ્રભુ, આમા કા પાય જાજે? અનંતજીવના વાતો તોપાય હેય.
એને તુમહાય લોકહાન જીવન દેનારાલ માઆઇ ટાક્યો બાકી પોરમેહેરે ચ્યાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠાડયો, ચ્યા આમા સાક્ષી હેજે.
કાહાકા જોવે યોક માઅહા પાપહાલીદે બોદા લોક મોઅઇ ગીયા, બાકી ચ્યા પરિણામ કોલહાક વોદારી લોકહાય પોરમેહેરા સદા મોયા એને ન્યાયપણા વરદાન વોદારી મિળી, ચ્યે ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય અનંતજીવન મિળવી, એને ચ્ચાઆરે રાજ્ય કોઅરી.
કા જેહેકેન બોદા લોકહાય પાપ કોઅયા એને બોદે મોઅઇ ગીયે, તેહેકેન આપહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય પોરમેહેરા સદા મોયા ચ્યાહાન ન્યાયી બોનાડેહે, એને ચ્યાહાન અનંતજીવન દેહે.
કાહાકા પવિત્ર આત્મા જીં આપહાન ઈસુ ખ્રિસ્ત પાઅને મિળહે, તુમહાન અનંતજીવન દેઅરી, એને તુમહાન પાપા એને મોરણા માઅને છોડવેહે.
આપહેપાય પેલ્લા દોરતીવોઅને શરીર ઓઅરા જોજે, પાછે આપહાન હોરગામાઅને શરીર દેનલા જાય.
તો જ્યા સામર્થ્યાકોય બોદા કાય ચ્ચા તાબામાંય કોઅય હોકહે, ચ્ચાજ સામર્થ્યાકોય આપહે નોબળા શરીર બોદલીન, ચ્ચા મહિમા શરીરા હારકા બોનાવી દી.
જોવે ખ્રિસ્ત જો આમહે જીવન હેય તો પાછો યી, તોવે તુમાબી ચ્યાઆરે યાહા એને ચ્યા મહિમામાય સહભાગી ઓઅય જાહા.
તે પાછે વાયજ વિચાર કોઅય એઆ કા ખ્રિસ્તા લોય આમહે રુદયાલ ચ્યા કામહાથી કોલહા ચોખ્ખાં કોઅરી જ્યેં મોરણા એછે લેય જાતહેં, એટલે આમા જીવતા પોરમેહેરા આરાધના કોઅય હોકજે. કાહાકા અનંત આત્મા સામર્થ્યા થી, ખ્રિસ્તાય આમહે પાપહાહાટી પોતે પોતાલ બલિદાના રુપામાય પોરમેહેરાલ બેટ છોડવી દેનો.
બિજા હોરગા દૂતાય બી ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ દોરિયામાય રેડી દેનો, એને તારાતુજ દોરિયા પાઆય યોક મોઅલા માઅહા લોયા હારકા ઓઅય ગીયા, યાહાટી દોરિયામાય રોનારે બોદે જીવજંતુ મોઅઇ ગીયે.
પાછે ચ્યે માન આખ્યાં, યો બોદ્યો વાતો પુર્યો ઓઅય ગીયહો, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ. જીં કાદાં પીહ્યા હેય, ચ્યાલ આંય જીવન દેનારા પાઅયા ઝરા માઅને મોફાત પાઆય પાજહી.
તોવે હોરગ્યા દૂતાય માન જીવન દેનારા પાઅયા યોક નોય દેખાડી, જી પાઆય ચોખ્ખાં કાચાહારકા ચમાકતા આતાં એને ચ્યા પાઅયા ઝરો પોરમેહેરા રાજગાદી ઇહિને એને ગેટા બી રાજગાદી વોયને વોવી રીઅલા આતા.
પવિત્ર આત્મા એને ગેટા વોવડી યે બેની ઈસુલ આખતેહે, “યે!” એને વોનાનારાબી આખે “યે!” જો પિહો હેય તો યેય, એને જીં ચ્યાલ જોજહે તીં જીવના પાઆઈ મોફાત લેય.