34 થેએયેહેય મંડળીમાય ઠાવકા રા જોજે, એને હિકાડાં નાંય જોજે, બાકી આધીન રોઅના આગના હેય, જેહેકેન મૂસા નિયમશાસ્ત્રામાય લોખલાં હેય.
મા ઇચ્છા હેય કા તુમાંજ ફેસલો કોઆ, કા કાય મંડળીમાય થેએયેલ ટોલપી ડાકયા વોગર પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅના બરાબર હેય કા નાંય?
બાકી મા ઇચ્છા હેય, કા તુમા ઈ જાંઆય લા, કા દરેક માટડા ટોલપી ખ્રિસ્ત હેય, એને થેએયે ટોલપી માટડો હેય, એને ખ્રિસ્તા ટોલપી પોરમેહેર હેય.
બાકી જીં થેએ ટોલપી ડાકયા વોગર મંડળીમાય પ્રાર્થના કા પોરમેહેરા વચન આખે, તે તી ચ્યે ટોલપી એટલે ચ્યે માટડો હેય ચ્યા અપમાન કોઅહે, કાહાકા ચ્યે એને યોક ઓહડી થેએ જ્યેલ અપમાનિત કોઅરાહાટી ટાલ્યાં કોઅય દેતહેં બેનહયે માય કાયજ ફેર નાંય હેય.
નિયમશાસ્ત્રામાય પ્રભુ એહેકેન આખહે, “આંય યા લોકહાઆરે પારકા લોકહાકોય વાત કોઅહી જ્યેં જુદી ભાષા બોલી, તેરુંબી ચ્યે મા વાતવોય ધ્યાન નાંય દી.”
એને જોવે ચ્યેહેન કાય હિકના હેય કા સવાલ પૂછના હેય તે ચ્યેહેય પોતે ગોઓ પોતે માટડાલ પૂસા જોજે, કાહાકા મંડળીમાય વાત કોઅના બરાબર નાંય હેય.
બાકી ઈ તુમહેહાટી બી હેય, તુમા યોકાયોક માટડા પોત-પોતાની થેઅયેલ પોતાના હારકો પ્રેમ કોઆ, એને થેઅયોબી પોતાના માટડા આદર કોએ.
ઓ થેઅયેહેય, તુમા તુમહે માટડાહા આધીન રા, કાહાકા પ્રભુ લોકહાન એહેકેન કોઅના ઠીક હેય.
એને પોતાલ તાબામાંય રાખે, પવિત્ર, માટડા પ્રતિ ઈમાનદાર રોય, એને પોતે ગુઉ હાંબાળે, દયાળુ એને પોતે માટડા તાબામાંય રોનારી જોજે, જેથી પોરમેહેરા વચના કાદાં નિંદા નાંય કોએ.