Adan Ahitofel awla pepet nan an atawan mulani va wən ɓa, aynan mazaŋga na koro nani, amndan ananda, a walaŋgəla-metiŋ; yaŋ aman man sit ɗiy neŋgil ananda, ndən zən lawə, zamə. Məndəkni addəv magamas na afəni.
Akab mbat eŋgil ananda, zən baybay, gədəvən mədan aka wəpel na Nabot na Yizrel apel sən na: «Nəpsuk na guli net efiŋgiɗu ɓaŋka.» Ndən aka zəga nafna nan ɗufu, haran kpaŋgəni, məza nam way ɓa.
Aɓsət na: «Vi nəpel sənək Nabot na Yizrel, nəɓsən na: “Apsu guli net megezlembirkeɗ nokuŋ nəlbaha, an mok aka guli maɓɓani, wanəpsuk na megezlembirke a gəlani.” Yaŋ amna: “Nəpsuk na guli na megezlembirke naw ɓa.”»
Azariya daya net məsdəlveŋge gəm məsdəlveŋge baymet heret akan sek na, kokolo yaŋ a mirbizin! Agilginin də kakara sədaka, ndən sən kiyən kpak zən gəm aza əgilye, vi Yawe argaka.
Haman lukut də pələs gəm, agul sən Mardokay, apeŋgin aka pələs a kapta na walaŋgəla-metiŋ. Ndən əŋzla vaŋvəl abani: «Vaŋki adaɗɗaŋ sən ɗəf məs məlĩ aŋgəl əɗi kini.»