17 Ɗəf dəran afəni awaniɓa mani, əmta adamta.
Agagdakan afuk dət moko, vi əvoŋ nok dəzzekgən aka dələv məs Yawe, Maŋgəlva nok apsuko.
An ɗiy tay əgayaŋgə, yas ɗəf maɓɓan arga meggen də gərma awaniɓa də van kətəm kətəmə, ɗəf nan dəmtə ɓa, ya ɓulohi aka zəga nawvoŋgo,
Dəzelen afən dət man na, lalam nan wamtə ara guzliyo.
Sayit ɗiy tay məzeletin efiŋgiɗti, awɗinən kiyit may met ɓa!
Məmas aka afəni may məgəsat man na, gaŋgrekeɗ na məlpa waksolonəni, kirtin kopo wazlornəni.
An ɗəf tay də wətən məɓoŋgun, atemik akani, aprəm ma afən dət man ɓa, an tay əpeleŋ sənəni, aprəm met ɓa,
Zel na walaŋgəla nananda pak dəskanəngən dit gərmeŋge dəmtəgəni. Vas kədawzargən mambray sənokda; mə Israyelɗe pak an aprəmnənka, wageslne'eŋgi.
«Wəray dəsan aka ɗəf məzelen afən dət mani!» Ɗiy pak dəzlanəngən na: «Dəsan vaska!».