41 Adoniya dit ɗiy en ayə aprəmənən vaŋvələs də wəgrak əzəm neti; Yo'ab aprəm ɓaɓəlma gozloro, amna: «Vimi gogoyo a walaŋgəla-metiŋgis di?»
Ɗiy pak ammban rimiɗ rimiɗi; ɗiy affoŋguk pozloroɗi, aknəhaŋgək də ənnek hã dələv geŋgeɗgeŋgeɗ sən vaŋvəl neti.
Dəbayma wəpel nan ɓa, Yonatan wətən məsdələv Abiyatar pohu. Adoniya aɓsən na: «Ade, vi ɗəf na vurum kənan ɓa; sessel, alabara nenek tay amok nawnəhã.»
Vaŋvəl nannek na məsdaraw gbeslsle yi, ənnek na ɗəf mbərayən duɗukkoyi.
Yosuwa aprəmək wəlet ɗiy, aɓsən Moyis na: «Ɓaɓəlma əlpay a dibirgidiki.»
Addəv əmas dayday makra ɗəf attəman tatwãhã, əgrak na ənneke ndəni əzəmsãhã.
Adan deyeɗe net məsdəlveŋge dit mərbaŋ-mahenziŋ awlanən wəza an naggət akan məs agəɗə gəm Kirin məzəŋzlaŋ vaŋvəl addəv gəla na Maŋgəlva, ənahaŋ na: Hozana sən wətən Davit, gidivit adək sawɓa.
Səza adawkay əbayən Pol, alabara nan agapək aza daya net məzəlpaŋ gabal na Rom, aɓsənən na wən agəɗək a Yerusalem sawɓa.