6 అయ్ పట్నంతున్ మెయ్యాన్ లొక్కు కెద్దార్ వడిన్ ఓరున్ మండి కెయ్యూర్. ఓరు కెద్దాన్టెదున్ బట్టి రెండంతుల్ ఓరున్ కెయ్యూర్. అదు ఎన్నెత్ పాడు కెన్నెకిన్ అదున్ కంట బెర్రిన్ అదున్ పాడు కెయ్యూర్.
ఇనుము కామె కెయ్తెండ్ అలెక్సంద్రు అనున్ బెర్రిన్ బాదాల్ పెట్టాతోండ్. ఓండు కెయ్యోండి ఉయాటెవునల్ల దేవుడు ఓండున్ శిక్షించాతాండ్.
పగటోరున్ బందించాకున్ పైటిక్ వద్దాన్టోండ్ బందించనేరి చెయ్యోండ్, కియ్యుబ్ నాట్ అనుకున్ పైటిక్ వద్దాన్టోండ్ అనుకునేరి చెయ్యాండ్. ఇల్లు దేవుడున్ లొక్కు ఓర్చుకునాసి నమ్మకంగ మన్నిన్ గాలె.
దేవుడు ఓండున్ బెర్రిన్ కయ్యర్ నాట్ కనికారం మనాగుంటన్ బెర్రిన్ శిక్షించాతాండ్. పరిశుద్ద దూతల్ పెటెన్ గొర్రెపాపు ఇయ్యాన్టోండున్ ఎదురున్ ఓరు కిచ్చుగుండంతున్ బాద పర్దార్.
బబులోను ఇయ్యాన్ బెర్ పట్నం మూడు బాగాలేరిచెండె. దేశంతున్ మెయ్యాన్ పట్నాల్ నాశనం ఏర్చెండెవ్. బబులోను పట్నంటోరున్ శిక్షించాకున్ పైటిక్ దేవుడు బైననేరిన్ మన, అందుకె దేవుడున్ కయ్యర్ ఇయ్యాన్ ద్రాక్షరసం ఉండుతోండ్.
ఇయ్ లోకంటె కోసుల్ ఇయ్ పట్నంటోర్ నాట్ రంకుకామెల్ కెన్నోర్, రంకుకామె కెద్దాన్టెద్ ద్రాక్షరసం ఉండుసి మగిన్చిండ్కిలిన్ మత్తుకెయ్యి రంకుకామె కేగినిర్దాన్ వడిన్, ఇయ్ లోకంతున్ మెయ్యాన్టోరునల్ల ఉయాటె కామెల్ కేగినిరిదార్.”
అయ్ ఆస్మాలు ఊద, ఎర్రాంటె రంగు చెంద్రాల్ నూడి మంటె. అదు బంగారం, రత్నాల్, ముత్యాల్ ఎయ్యనేరి మంటె. అదున్ కియ్తిన్ ఉక్కుట్ బంగారంటె గిన్నె పత్తి మంటె. అయ్ గిన్నెతిన్ అదునె ఉయాటె కామెల్ కొప్పి మంటె.
అప్పుడ్ పరలోకంకుట్ ఉక్కుట్ శబ్దం వెన్నిన్ వన్నె, “పరలోకమా! దేవుడున్ లొక్కె! అపొస్తలె! ప్రవక్తలె! అయ్ పట్నమున్ గురించాసి కిర్దేరుర్! ఎన్నాదునింగోడ్ ఇమున్ కోసం దేవుడు అయ్ పట్నమున్ శిక్షించాతోండ్.”