39 లోపున్ వారి, “ఈము ఎన్నాదున్ గోల కెయ్యి ఆడిదార్. ఇయ్ మాలు తుయ్ఞుదా గాని సయిచెన్నిన్ మన” ఇంజి ఓర్నాట్ పొక్కేండ్.
అప్పుడ్ ఏశు, “శురూర్! పావు చీయ్యుర్, మాలు సాగిన్ మన, అదు తుయ్ఞుదా.” ఇంజి పొక్కేండ్. గాని ఓరు ఓండున్ ఎకిరించాతోర్.
ఏశు యాయిరిన్ ఉల్లెన్ వద్దాన్ బెలేన్, ఓరు తలకిందలేరి బెర్రిన్ ఆడోండిన్ చూడి,
అప్పుడ్ ఓరు ఏశున్ ఏలకోలం కెన్నోర్. అప్పుడ్ ఏశు ఓరునల్ల పైనె సొయ్చికెయ్యి అయ్ మాలిన్ తండెదాపెన్, ఓండ్నాట్ మెయ్యాన్ శిషులున్ ఓర్గి అయ్ మాలు ఓడి మెయ్యాన్ గదితిన్ చెయ్యోర్.
అప్పుడ్ పౌలు కీడిన్ చెంజి ముర్గి ఓండున్ మెర్చి ఇప్పాడింటోండ్, “ఈము నరిశ్మెర్, ఎన్నాదునింగోడ్ ఓండు జీవె నాట్ మెయ్యాండ్.”
అందుకె ఇంతున్ బెంగుర్తుల్ బెర్రిన్ నీర్శంగా ఏరి నియ్యామనాయోరేరిదార్. ఆరె బెంగుర్తుల్ లొక్కు సయిచెన్నిదార్.
ఏశు అం కోసం సయిచెయ్యోండ్, అందుకె ఆము జీవె నాట్ మంగోడ్ మెని సయిచెంగోడ్ మెని ఓండు మండివద్దాన్ బెలేన్ ఓండ్నాట్ నిత్యం జీవించాతాం.