4 ఈండి దుఃఖ పర్దాన్టోరున్ దేవుడు అనుగ్రహించాతాండ్, ఎన్నాదునింగోడ్ దేవుడు ఓరున్ బుజాతాండ్.
అప్పుడ్ అబ్రాహాము, “చిండూ, ఈను బత్కెద్దాన్ కాలమల్ల ఇనున్ ఇష్టం మెయ్యాన్ వడిన్ నియ్యగా మంటోట్, గాని లాజరు బెర్రిన్ బాదాల్తిన్ మంటోండ్, ఇంజి గుర్తికెయ్. ఈండి ఓండు కిర్దె నాట్ మెయ్యాండ్. ఈను బెర్రిన్ బాద పరిదాట్.
ఈండి అండ్కిర్ నాట్ మెయ్యాన్ ఇమున్ దేవుడు కనికరించాసి ఇమున్ కావల్సిన్టెవల్ల చీదాండ్. ఈండి ఆడి మెయ్యాన్ ఇమున్ దేవుడు కనికరించాతాండ్ అప్పుడ్ ఈము నగ్దార్.
ఉన్నున్ తిన్నిన్ బెర్రిన్ మెయ్యాన్టోరె, ఇమున్ ఎనెతో బాదాల్ వద్దావ్, ఎన్నాదునింగోడ్ ఇవ్వల్ల మనాగుంటన్ ఏర్చెయ్యావ్. ఈండి నగ్దాన్టోరె, ఇమున్ ఎనెతో బాదాల్ వద్దావ్ ఎన్నాదునింగోడ్ ఈము దుఃఖపర్రి ఆడ్దార్.
అదు వారి ఏశున్ కుండెల్ నిల్చి మంటె. ఆరె అదు ఆడి ఏశున్ పాదాలిన్ అదున్ కన్నీర్గిల్ నాట్ పోయ్చి అదున్ తల్లు నాట్ సచ్చికెయ్యి, ఓండున్ పాదాలిన్ ముద్దు పెట్టాసి అయ్ నెయ్యు చోర్తె.
గాని ఏశు అదు నాట్, “ఈను అనున్ నమాతాన్ వల్ల దేవుడు ఇన్ పాపల్ క్షమించాసి మెయ్యాండ్. ఈను సమాదానంగా చెన్” ఇంట్టోండ్.
కష్టాల్ వద్దాన్ బెలేన్ కిర్దె నాట్ భరించాతాన్టోరున్ దేవుడు అనుగ్రహించాతాండ్. ఎన్నాదునింగోడ్ ఓరు భరించాతాన్ తర్వాత, ప్రభు నాట్ మిశనేరి నిత్యం జీవించాకునిర్దాండ్, ఇద్ది దేవుడు ఓండున్ ప్రేమించాతాన్టోరున్ చీయి మెయ్యాన్ పాటెల్.
ఓండు, ఓర్ కన్నుకుల్ కుట్ కన్నీర్గిల్ సచ్చికెద్దాండ్. ఓరున్ ఆరె సావు వారా, బాదాల్, ఆడ్కీర్, నొప్పుల్ ఆరె మనావ్. ముందెల్ మెయ్యాన్ ఇయ్ బాదాలల్ల చెండెవ్.”