3 “ఇంచుమించు తొమ్మిది గంటాలిన్ ఓండు ఆటెవీదితిన్ చెయ్యాన్ బెలేన్ ఆరె ఇడిగెదాల్ లొక్కు ఏరెదె కామె మనాగుంటన్ నిల్చిమనోండిన్ చూడేండ్.
రోజున్ ఉక్కుట్ టాంకె ఇంజి బూతిలొక్కు నాట్ ఒప్పుకునాసి ఓరున్ ఓండున్ తోంటతిన్ సొయ్తోండ్.”
అప్పుడ్ ఓండు ఓర్నాట్, ‘ఈము మెని అన్ తోంటతిన్ చెంజి కామె కెయ్యూర్, న్యాయమైన బూతి చీదాన్,’ ఇంజి పొక్కేండ్. అందుకె ఓరు చెయ్యోర్.”
ఏశున్ సిలువ ఎయ్యాతాన్ బెలేన్ పొగల్ తొమ్మిది గంటాల్ ఏరి మంటె.
అయ్ మాలిన్ ఎజుమానికిల్ ఓరున్ వారోండి డబ్బుల్ ఆగేరి చెన్నోండిన్ చూడి పౌలున్ పెటెన్ సీలన్ పత్తి, ఆటెతిన్ మెయ్యాన్ పట్నంటె ఎజుమానికిల్ పెల్ ఈర్చి ఓర్గున్నోర్.
ఇయ్యోరు ఉంజి కెయ్యి గీరేరి మెయ్యారింజి ఇంతున్ ఇడిగెదాల్ లొక్కు పొక్కుదార్, గాని ఇయ్యోరు ఉన్నున్ మన, ఈండి వేలె పేచి గడియె మెని ఏరిన్ మన గదా. ఈండి అడ్వేగి తొమ్మిది గంటాల్ గదా!
అప్పాడ్ ఓరు దొఞ్ఞేరి, పట్టీన పుంతెర్ వడిన్ నటించాసి, ఏలింగోడ్ మెని ఆనీ ఇంజి, ఉల్లెన్ నన్ని మెయ్కిన్ మరియ్దావ్, ఓరు పర్కిన్ కూడేరాయె పాటెల్ పరిగ్దావ్.
ఈము బండెఞ్టోర్ ఏరాగుంటన్, నమ్మకం నాట్, ఓర్పునాట్, దేవుడు పాటె చీయి మెయ్యాన్టెవున్ పొందెద్దాన్టోరున్ వడిన్ మన్నిన్ గాలె ఇంజి ఆము ఆశెగిదాం.