16 అప్పుడ్ ఏశు ఓర్నాట్ ఉక్కుట్ ఉదాహర్నం పొక్కేండ్, “ఉక్కుర్ ధనవంతుడున్ ఉక్కుట్ గుడియ మంటె. అదు బెర్రిన్ నియ్యగా పడ్ఞెటె.
ఆరె ఇడిగెదాల్ వీతిల్ నియ్యాటె బాశెతిన్ పట్టెవ్. అవ్వు నియ్యగా సంది పడిఞి వంద కుడువెల్, అరవై కుడువెల్, ముపై కుడువెల్ ఎన్నెవ్.
అప్పాడ్ కెగ్గోడ్, ఈము పరలోకంతున్ మెయ్యాన్ ఇం ఆబ ఇయ్యాన్ దేవుడున్ చిన్మాకిల్ ఎద్దార్. ఎన్నాదునింగోడ్ ఓండు నియ్యాటోరున్ మెని ఉయాటోరున్ మెని వేలెవిండిన్ చీగినిరిదాండ్, ఆరె నీతి మెయ్యాన్టోరున్ మెని నీతిమనాయోరున్ మెని వాయిన్ అట్టుకునిరిదాండ్.
ఆరె ఓండు లొక్కు నాట్ ఇప్పాడింటోండ్, “బెర్రిన్ కూడకున్ గాలె ఇంజి మెయ్యాన్ ఆశె వారాగుంటన్ జాగర్తగా మండుర్. ఉక్కురున్ బెర్రిన్ ఆస్తి మంగోడ్ మెని అదు ఓండున్ జీవంతున్ కిర్దె చీయ్యా.”
అప్పుడ్ ఓండు, ఓండున్ మనసుతున్ ఇప్పాడింజెన్నోండ్, ‘అన్ పంటలల్ల కూడకున్ పైటిక్ ఇయ్ బాశె ఏదా, ఆను ఎన్నా కేగిన్?’
అప్పాడింగోడ్ మెని ఆకాశంకుట్ వాయిన్ చీయి, రకరక్కాల్టె పంట పడిఞ్దాన్ కాలాల్ చీయి, ఉన్నున్ పైటిక్ కావల్సిన్టెవ్ వల్ల చీయి, ఆము కిర్దేరి మన్నిన్ పైటిక్ అమున్ కనికరించాతాన్ దేవుడు ఇంజి అమున్ తోడ్కుదాండ్.