14 పర్రుబ్ ఏరినుండ్దాన్ బెలేన్ ఏశు దేవుడున్ గుడితిన్ చెంజి మరుయ్కునుండేండ్.
అప్పుడ్ ఏశు దేవుడున్ గుడిటె గుమంతున్ వారి అల్లు సామానాల్ వీడికెద్దాన్టోరున్ పెటెన్ వీడ్దాన్టోరున్ పైనె పేప్చికెన్నోండ్. డబ్బుల్ మార్చాతాన్టోరె బల్లాల్ పరుస్కెయ్యి, తీతెలిన్ వీడికెద్దాన్టోరె పక్కిసిల్ మెని పరుస్కెన్నోండ్.
అప్పుడ్ ఏశు లొక్కు నాట్ ఇప్పాడింటోండ్, “దొఞ్ఞాన్ పత్తిన్ వద్దార్ వడిన్ కియ్బుల్, దుడ్లు పత్తి అనున్ పత్తిన్ పైటిక్ ఈము ఎన్నాదున్ వారిదార్? రోజున్ దేవుడున్ గుడితిన్ ఉండి ఆను లొక్కున్ మరుయ్కునుండేన్, గాని ఈము అనున్ పత్తిన్ మన.
ఏశు రోజున్ దేవుడున్ గుడితిన్ మరుయ్కునుండేండ్. గాని యాజకులున్ ఎజుమానికిల్, నియమం మరుయ్తాన్టోర్, యూదలొక్కున్ ఎజుమానికిల్ ఓండున్ అనుకున్ పైటిక్ వంక చూడునుండేర్.
అప్పుడ్ ఏశు, “లొక్కు నాట్ ఆను పట్టిటోరున్ ఎదురున్ పొక్కెన్, లొక్కు కూడనేరి వద్దాన్ యూదలొక్కున్ గుడితిన్ ఆను మరుయ్కునుండేన్. కెట్టాన్ ఆను ఎన్నాదె పొక్కున్ మన.
అయ్ తర్వాత ఏశు, ఓండున్ దేవుడున్ గుడితిన్ చూడి ఓండ్నాట్ ఇప్పాడింటోండ్, “చూడ్, ఈను నియ్యెన్నోట్, ఇనున్ బెర్రిన్ శిక్ష వారాగుంటన్ ఆరె పాపం కెయ్మేన్” ఇంజి పొక్కేండ్.
అప్పుడ్ యూదయ లొక్కున్ పర్ణశాలెల్ పర్రుబ్ కక్కెల్ వన్నె.
అప్పుడ్ ఏశు దేవుడున్ గుడితిన్ మరుయ్చి గట్టిగా ఇప్పాడింటోండ్, “ఈము అనున్ పుయ్యార్, ఆను ఏమాకుట్ వన్నోన్ కిన్ ఇంజి మెని ఈము పుయ్యార్. గాని అనునాని వారిన్ మన, అనున్ సొయ్తాన్టోండ్ నిజెమైనాటోండ్, ఈము ఓండున్ పున్నార్.
పర్బున్ కడవారి రోజు ఇయ్యాన్ బెర్ పర్రుబ్ రోజు ఏశు నిల్చి గట్టిగా ఇప్పాడింటోండ్, “కొండ్రోం వడ్దాన్టోర్ ఎయ్యిండింగోడ్ మెని అన్ పెల్ వారి ఉన్నున్ గాలె,
అడ్వేగి ఓండు దేవుడున్ గుడితిన్ మండి వన్నోండ్. లొక్కల్ల ఓండున్ కక్కెల్ వన్నోర్. ఏశు అల్లు ఉండి ఓరున్ మరుయ్కునుండేండ్.
ఏశు, దేవుడున్ గుడితిన్ కానుకాల్ ఇర్దాన్ పెట్టె మెయ్యాన్ బాశె పక్కాన్ నిల్చి అవ్వల్ల మరుయ్చి పొక్కునుండేండ్. గాని ఎయ్యిరె ఓండున్ పత్తిన్ మన, ఎన్నాదునింగోడ్ ఓండున్ గడియె ఇంక వారిన్ మన.