9 “ఇల్లు మెయ్యాన్ ఉక్కుర్ చేపాలిన్ పెల్ ఐదు రొట్టెల్ పెటెన్ ఇడ్డిగ్ పిట్టి మీనిల్ మెయ్యావ్, గాని ఇంగుర్తుల్ లొక్కున్ ఇవ్వు సరేరావ్.”
అప్పుడ్ ఓరు ఓండ్నాట్ ఇప్పాడింటోర్, “అం పెల్ ఐదు రొట్టెల్ పెటెన్ ఇడ్డిగ్ మీనిల్ మాత్రం మెయ్యావ్”
“ఈము ఇంక పున్నారా? ఐదు రొట్టెల్, ఐదువేలు మందిన్ ఎండ్దాన్ తర్వాత మిగిలేరోండి ముక్కాల్ ఎంగిట్ తట్టాల్తిన్ కొప్పుతోర్ ఇంజి మెని,
అప్పుడ్ ఏశు, “ఇం పెల్ ఎంగిట్ రొట్టెల్ మెయ్యావ్? చెంజి చూడుర్” ఇన్తాలిన్ ఓరు చెంజి చూడి వారి, “ఐదు రొట్టెల్, ఇడ్డిగ్ మీనిల్ మెయ్యావ్” ఇంట్టోర్.
అప్పుడ్ ఏశు, “ఆను ఐదు రొట్టెల్ పుయుఞ్సి అయ్ ఐదువేలు లొక్కున్ పైతాన్ బెలేన్ మిగిలెద్దాన్ ముక్కాల్ ఈము ఎంగిట్ తట్టాల్తిన్ కొప్పుతోర్” ఇంజి అడ్గాతాలెన్, “పన్నెండు” ఇంజి ఓరు పొక్కెర్.
అప్పుడ్ ఏశు ఓర్నాట్, “ఇయ్ లొక్కున్ ఈమి బంబెండుర్” ఇంజి పొక్కేండ్. అప్పుడ్ ఓరు, “అం పెల్ ఐదు రొట్టెల్ పెటెన్ ఇడ్డిగ్ మీనిల్ తప్ప ఎన్నాదె మన. ఆము చెంజి ఇయ్ లొక్కున్ కోసం బంబు వీడి వారినా?”
మార్త ఏశు నాట్ ఇప్పాడింటె, “ప్రభువా, ఈను ఇల్లు మంగోడ్ కిన్ అన్ తోడోండ్ సయ్యుటోండ్ మెని.
మరియ ఏశు మెయ్యాన్ పెల్ చెంజి ఓండున్ చూడి ఓండున్ కాల్గిల్తిన్ పర్రి, “ప్రభువా, ఈను ఇల్లు మంగోడ్ కిన్ అన్ తోడోండ్ సయుటోండ్ మెని” ఇంజి పొక్కెటె.
ఏశు ఓర్నాట్, “ఈండి ఈము పత్తోండి మీనిల్తిన్ ఇడిగెదాల్ పత్తివరూర్.” ఇంజి పొక్కేండ్.
ఏశు వారి రొట్టెల్ పుచ్చి ఓరున్ పైచి చిన్నోండ్. అప్పాడ్ మీనిల్ మెని ఓరున్ చిన్నోండ్.
ఓరు ఒడ్డుతున్ వద్దాన్ బెలేన్ అల్లు నిప్పుల్తున్ ఇర్రి మెయ్యాన్ మీనిల్ పెటెన్ రొట్టెల్ ఓరు చూడేర్.
ఏశు అయ్ రొట్టెల్ పత్తి, దేవుడున్ వందనాల్ చీయి, ఉండి మెయ్యాన్టోరున్ పైతోండ్. అప్పాడ్ మీనిల్ మెని ఓరున్ సరిచెయ్యానన్నెత్ పైచి చిన్నోండ్.
అప్పుడ్ ఫిలిప్పు ఇప్పాడింటోండ్, “ఆను రెండువందల్ రోజుల్ బూతి కెద్దాన్ డబ్బుల్ నాట్ రొట్టెల్ వీడ్గోడ్ మెని ఉత్తె తిన్నిన్ పైటిక్ మెని ఇయ్యోరున్ సరేరావ్.”
అం ప్రభు ఇయ్యాన్ ఏశు క్రీస్తు ఎనెతో కనికారం మెయ్యాన్టోండ్ ఇంజి ఈము పుయ్యార్ గదా. ఓండు పట్టీన మెయ్యాన్టోండ్ ఏరి మంగోడ్ మెని ఇం కోసం ఎన్నాదె మనాయోండున్ వడిన్ ఏర్చెయ్యోండ్. ఓండు ఎన్నాదె మనాగుంటన్ ఏర్చెయ్యాన్ వల్ల ఈము పట్టీన మెయ్యాన్టోర్ ఏర్చెయ్యోర్.
“ఉక్కుట్ దెనారమున్ ఉక్కుట్ తవ్వ గోదుములు, ఉక్కుట్ దెనారమున్ మూడు తవ్వాల్ యవదాన్యాల్. గాని నెయ్యు, ద్రాక్షరసం పాడుకేగిన్ కూడేరా” ఇంజి పొక్కోండి ఆను వెంటోన్.