“Ka pu chunga a lungsietna leh a thutakna hai lo a latsak, Lalpa, ka pu Abraham Pathien chuh, pahchak in um hen: kei hile Lalpa chun ka pu inkawte In lam ahin ei na pui ahi hi,” a ti a.
Suokte haw, taksa a na lawiupateu thu’n bangakai ah nung un la, mihiem sukipakte mai banga mit na sem lo in, Lalpa na zah ziek u a lungthim diktak pu’n hih zawu in.
Chun, sepaih za lawiupa leh a kawma Isu venga umte chun leiling leh thil umzie haw chuh a muh un, a lau mah mah tau a, “Zie pa hi, Pathien Chapa ahi takzet nai,” a tiu a.
Himahlele, sepaih zalawiupa chun Paul hukbit a nuom a, a thil guot u chuh a khap a: tuizap thiem cheng tuipi a chuh chawm tha a, sehpho a na kai masa ding leh, midang chuh abang thingpek chung poh leh, kuong a matchâk dang chung poh a kai dingin thu a pie zaw ta a.
Chun, a zing chun, Sidon khuo ka tawh u a. Julias chuh Paul a ding chun a pha mah mah a, a thil mamawhte a piek theihna ding u a, a guolte kawma a va chieh chuh a phalsak a.
Chun, Itali gama kuong a ka chiehna dinguh thu a sukpuk phet un, Paul leh suongkul lut dang chuh, “Augustas sepaih pawl,” kiti a lawiupa, a min Julias khut ah a pie dawk tau a.
Sepaih za lawiupa chun zie chuh a zak phetin, Sepaih lawiupa Lienpen kawm achun a chieh a, “Na thilhih dinga hin chingthei tie! Zie pa hi Rome mi ana hi ie!” a ti a.