Chun, a malam ah kal bang zah ahim a suona, a khupbawk a, “Aw he pa, a hih theih ding chun, zie khawn hi ka kawm apat kichawn mang heh; himahlele, kei thu hilo in nangmah thu thu hi zaw hen,” tin a paucham a.
Tichun, Isu chuh a nihvei na ah a chieh kit a, a paucham kit a, “Aw hepa, ka dâwn loh a zie khawn hi kichawn mang theilo a hih chun, nang thu thu hi heh,” a ti a.
“Keimah chauh in bangmah ka hih thei puoi; bil a ka zak bang zelin vai ka hawm sek, ka vaihawm chuh diktak ahi, keimah thu thu’n hih ka guo puoh a, ei sawl pa thu thu a hih ka guot zawk sek ziekin.
Na Lalpa, Jehovah, na Pathien a mipite en sek pa chun hiti hin a tii, “Ka lungnat na khawn chuh na khut a kipatin ka la mang ta a, ka lungnatna khawn chuh dâwn kit ta hiel puo’n lau.
Aw Jerusalem, tho dawkin! Nangmah kipan inla; ding dawk in! Lalpa’n a lungnatna khawn dâwn ding a hun piek chuh na dâwn zo ta a, Na dâwn zo a, a hun sulawn duoi duoi a.
Zielai chun Isu’n a gen a, “Aw hepa, lei leh van a Lal, nangin miching leh mi thiemte kawmah zie thu haw hi na îm a, nausente kawma na phuon ziek hin ka hun pakchai.