“Ngaitiem u! ka sawlchak hun sawl ding ka hi a, Ka masangah lampi hun guonggalh ina. Tichun, na hawl uh, Lalpa chuh a Ho-In ah thakhat in hung phut ina. Thuthun Sawlchak na kipahpih u chuh hung in tin, ka thu chuh hung phuong dawk ina,” Bangkim hihthei Lalpa chun a tii.
Johan in amah thu a gen a. A kiko a, “Ka nunga ei zui ding ka tih khan, ei makhelh ahi tai, ka maa umsa him ahi, ti a a thu ka gen khah amah hi ahi,” a ti a.
Chun, Judate’n, “Kuo na hi?” ti a dawng dinga, Jerusalem khuo apat a thiempute leh Levi chi laka mi a sawl lai u khan ziehaw hi Johan thu na hetsak chuh ahi:
tuonatâng apat a thuguk Pathien bangakai siempa a selgûk a um chuh bang ahi, tih mi chengcheng muh sak dingin, kei mi thiengtho chengcheng laka neupente sanga neuzaw kawma hin zie lungsietna chuh piek ahi.
Mi khenkhat in, Lalpa chuh muong a sak bangun, a thutiem hih ding chun a muong hiel puoi. Kuomah manthai deihlo a, mi chengcheng, a gitlohnau apat lunghei dinga deih zaw’n, nangmau haw zieka lungdieh a hi zaw ie.