Isu’n a kawm u ah, “Pathien na pau a hih chun, nangun ei hehpih ta’n lau; Pathien kawma pawt leh, a kawm apat hung ka hi ngâl a. Keimah thu a hung ka hi puoh a, ama’n ei sawl zawk ka hi.
Deihtakte, kihehpih tuoh chiet hitiu; hehpihna hi Pathien a hung kipan ahi ngâl a. Kuole, hehpihna nei ta chuh, Pathien hin ahi tau a, Pathien le a heu hi.
Suohpihte I hehpih ziekun, thihna apat I suokchau a, hinna ah I lut tau hi, tih I heu ie. Kuole, hehpihna nei lo taphawt chuh thihna a um zing nalai ahi.
Mi’n, “Pathien ka hehpih ie,” ti’n, a suohpih haw leh, amah chuh lepchieh ahi. A suohpih, a muh sa zing bawn a hehpih loh chun, Pathien a muh khâk loh pa chuh bangti’n a a hehpih theih ding?
I Lalpau Isu Krista Pathien leh Pa chuh pahchak in um hen. Amah chun a zahngaihna nasatak dungzui zelin, mithi lak apat Isu Krista thawhkitna vangin, kinepna hing mu dingin hinna thak ei pie a.
Chun, lampi a a chieh lai u chun, tui umna mun khat hi a tung u a, chun, mitilgeh chun, “Entie! taka hin tui a um, baptistma channa ding bangin ei dal hi?” a ti a.
Philip in a kawmah, “Na lungthim cheng chenga na ginchak chun, baptistma chang thei inla,” a ti a. Amah chun, “Ka gingchâi, Isu chuh Pathien Chapa ahi tih ka gingchâi” ti’n a dâwng a.