“Pathien ka heu ui,” ti’n a pang sek u a, himahleh, a thilhih teu chun a haw sek ui. Muhdah um leh thu awilote ahiu a, thilpha hih dinga titna nei lo hielte ahiu ui.
Mi’n, “Pathien ka hehpih ie,” ti’n, a suohpih haw leh, amah chuh lepchieh ahi. A suohpih, a muh sa zing bawn a hehpih loh chun, Pathien a muh khâk loh pa chuh bangti’n a a hehpih theih ding?
Nang u chuh na pau Diabol chate na hiu a, na pau deih guol zuih na nuom uh ahi. A tunga kipatin tuolthat a hi a, thudik lam ah a pang ngei puoi, thudik amah a a um loh ziekin. Lepchieh thu a gen tieng leh, amah ngeina mawng hih a hi a, amah chuh lepchieh a hi a, lepchieh pa le ahi.
Deihtakte, kihehpih tuoh chiet hitiu; hehpihna hi Pathien a hung kipan ahi ngâl a. Kuole, hehpihna nei ta chuh, Pathien hin ahi tau a, Pathien le a heu hi.