Üürenicileri duhça kaaviledilär hem üreklendirdilär, ki inanda kalsınnar. Dedilär, ani lääzım çok acılardan geçelim, ki Allahın Padişahlıına giräbilelim.
O geldi yanımıza, aldı Pavlinin kuşaanı, baaladı kendi ellerini hem ayaklarını da dedi: «Tä, ne deer Ayoz Duh: „Bölä iudeylär baalayaceklar İerusalimdä bu adamı, kimin bu kuşak, da vereceklär tayfännarın elinä“».
Ama Pavli dedi: «Ne yapêrsınız, neçin aalêêrsınız hem benim üreemi kırêrsınız? Bän hazırım diil sade baalanayım, ama öleyim da İerusalimdä Saabi İisusun adı için».
Bu beterä bän bölä zeetlenerim, ama hiç utanmêêrım, zerä bilerim, Kimä inandım hem çok inanêrım, ani Onun var kuvedi o Günä kadar, korusun onu, ne bana verildi.
Bän, İoan, sizin kardaşınız, pay alêrım sizinnän barabar İisusun zeetlerindä, padişahlıında hem dayanmasında. Bulunardım bir adada, adı Patmos, Allahın sözü için hem İisusun şaatlıı için.