20 Kalk, in aşaa da git onnarlan, hiç şüpeyä koymayarak, zerä Bän yolladım onnarı».
20 Калк, ин ашаа да гит оннарлан, хич шӱпейӓ коймайарак, зерӓ Бӓн йолладым оннары».
Varnava hem Saul, yollanmış Ayoz Duhtan, geldilär Selevkiyä kasabasına. Oradan geçtilär gemiylän Kipru adasına.
Ananiya gitti, girdi içeri, koydu ellerini Saulun üstünä da dedi: «Kardaş Saul, Saabi İisus, Angısı gösterildi sana, burayı gelirkän, yolda, O yolladı beni, ki sän enidän edenäsin görmäk hem dolasın Ayoz Duhlan».
Ama Saabi cuvap etti: «Git, zerä o bir kap, angısını Bän ayırdım, haberlesin Benim adımı başka halklara, padişahlara hem İzrailin oollarına.
Saabidän bir angil Filipä dedi: «Kalk da git üülenä dooru, o yola, ani İerusalimdän Gaza kasabasına dooru iner. O yol şindi boş».
İisus onnara dedi: «Gidin bütün dünneyä da nasaat edin İi Haberi hepsi insana.
Petri indi o adamnara da dedi: «Bänim o, kimi siz aarêêrsınız. Ne iş için geldiniz acaba?»
Ayoz Duh bana dedi gideyim onnarlan, hiç şüpelenmeyeräk. Bu altı kardaş geldilär benimnän, bilä girdik o adamın evinä.
Ama salt inannan istesin, hiç şüpelenmeyeräk, zerä kim şüpelener, o benzeer deniz dalgasına, ani lüzgerdän koolanêr hem saurulêr.