29 Açan dua edärdi, Onun üzü görünüşü diişti, rubaları yalabık, ak-biyaz oldu.
29 Ачан дуа едӓрди, Онун ӱзӱ гӧрӱнӱшӱ диишти, рубалары йалабык, ак-бийаз олду.
Hemen görünüşü diişti onnarın önündä, üzü yalabıyardı gün gibi. Rubaları da ak-biyaz oldu, nicä aydınnık.
Bundan sora İisus onnardan başka ikisinä gösterildi başka türlü, açan gidärdilär bir küüyä dooru.
Hepsi insandan sora İisus da vaatiz oldu. O dua edärkän, açıldı gök,
Ama İisus gidärdi sapa erlerä da orada dua edärdi.
O günnerdä İisus pindi bir bayır üstünä, dua etmää deyni, da bütün geceyi geçirdi dua ederäk Allaha.
Bir gün, açan İisus dua edärdi bir tarafta üürenicilerinnän barabar, O koydu onnara butürlü bir sormak: «Ne deer insan, Kimim Bän?»
Onun yanında peydalandı iki adam, ani lafa durardılar Onunnan: Moisey hem İliya.
Söz adam oldu, bizim aramızda yaşadı, iivergiylän hem aslılıklan dolu. Onun metinniini gördük, nicä Bobadan biricik Oolun metinniini.
Hepsi, kim otururdu Sinedrionda, açan baktılar Stefana, onun üzü göründü bir angil üzü gibi.
Gördüm bir büük biyaz çorbacılık skemnesi hem Onu, Kim otururdu onun üstündä. Erlän gök Onun üzündän kaçtılar da kaybeldilär.