20 İisus, görüp onnarın inanını, dedi kötürüm adama: «Günahların baaşlandı».
20 Иисус, гӧрӱп оннарын инаныны, деди кӧтӱрӱм адама: «Гӱнахларын баашланды».
Getirdilär Ona bir kötürüm hasta, angısı yatardı döşek üstündä. İisus, görüp onnarın inanını, dedi kötürüm adama: «Girginnän, oolum! Günahların baaşlandı».
Ne taa kolay: demää „Günahların baaşlandı“ mı osa demää „Kalk, da gez“ mi?
İisus, görüp onnarın inanını, dedi kötürüm adama: «Oolum! Günahların baaşlandı».
Sora dedi bu karıya: «Afedildi senin günahların!»
Onun yoktu lääzımnıklıı, ki birkimsey annatsın insan için, zerä O Kendisi bilärdi, ne var insanın üreendä.
Sora İisus onunnan karşı geldi Ayoz binada da dedi: «Tä, alıştın, bak, zeedä günaha girmä, ki olmasın seninnän bişey taa bela».
Açan o, gelip orayı, gördü Allahın iivergisini, sevindi da üreklendirdi hepsini, karar alıp, verilsinnär Saabiyä.
O, oturup erdä, seslärdi, ne söleer Pavli. Pavli baktı uz onun gözlerinä, gördü, ani onda var inan saa olmaa deyni,
Kimi siz afedersiniz, onu bän dä afederim. Eer afettiseydim birkimseyi bişey için, afettim sizin için Hristozun önündä,
Biri-birinizä dayanın, eer birkimsey küstüysä başkasına, siz dä biri-birinizi afedin, nicä Saabi sizi afetti.
Beki dä birkimsey deyecek: «Sendä var inan, bendä var işlär». Göster bana senin işsiz inanını, bän dä sana benim inanımı işlerimnän gösterecäm.