Sora sımarladı insan otursun çimen üstünä. Aldı beş ekmää hem iki balıı, kaldırdı bakışını gökä, iisözledi da, kırıp ekmekleri, verdi üürenicilerinä. Üürenicilär payettilär insana.
Sora aldı bir ekmek, şükür etti Allaha, kırıp, onu verdi üürenicilerinä da dedi: «Bu – Benim güüdäm, ani veriler sizin için. Bunu yapasınız Benim anılmam için».
Kim günü gündän seçer, Saabi için ölä yapêr. /Kim günü gündän seçmeer, Saabi için seçmeer./ Kim iyer, Allah için iyer, zerä Allaha şükür eder. Kim imeer, Allah için imeer, o da Allaha şükür eder.