Sora baktım, da tä, bir biyaz bulut. Bulut üstündä oturardı birisi, kim benzeer Adam Ooluna. Onun başında vardı bir altın feneţ, elindä dä bir keskin orak.
Ayoz bina içindän bir başka angil çıktı da baardı büük seslän bulut üstündä Oturana: «Al oraanı da biç! Zerä geldi biçmäk vakıdı, erin berekedi etişti».