ki açasın onnarın gözlerini, da dönsünnär karannıktan aydınnaa hem şeytanın kuvedindän Allaha, edensinnär afetmäk günahlarından hem bir pay onnarlan, kim ayozlanêr inannan Bana“.
Eer Allahın uşaklarısaydık, ozaman mirasçı da olacez; edenecez Allahın adamaklarını hem hepsini, ne var Hristozda, eer zeetlenärseydik Onunnan, ki barabar metinnik tä edenelim.
Hepsi, kim yarışêr atletik oyunnarda, tutêrlar kendilerini zaplı herbir üzerä. Onnar bunu yapêrlar, ki bir sörpeşär feneţ kazansınnar. Ama biz yapêrız, ki sörpeşmäz feneţ kazanalım.
İsteerim, ani aklınızın gözleri aydınnıı görsün, ki biläsiniz, nedir umut, angısına sizi çaardı, ne zengindir Allahın metinni mirası Kendi ayoz halkı için,
Şindän sora bana hazır durêr dooruluk feneţi, ani Saabi, Dooru Daavacı, o Gündä verecek bana, diil sade bana, ama hepsinä, kim özlemäklän bekleer Onun gelmesini.
Siz acıdınız onnarı, kim kapanda bulundu; varlıınızın kayıplıını sevinmäklän kablettiniz, çünkü bilersiniz, ani /göktä/ taa ii hem geçmäz bir varlık edeneceniz.
Onuştan Hristos Aracıdır eni baalantıda, ki onnar, kim çaarılmış, adanmış diveç mirası edensinnär. Hristos öldü, ki kurtarsın onnarı, kim sırayı bastı ilk baalantının vakıdında.
Açan gün kızgın sıcaannan duuêr, ot kuruyêr, otun çiçää erä düşer, görüşü hem gözellii kaybeler. Hep ölä zengin olan da, kendi işlerini yaparkan, sörpeşer.