Ama yazalım onnara korunsunnar imeklerdän, ani mındarlanmış idollarlan, buulmuş hayvan etindän, kandan, hem orospuluktan, /yapmasınnar başkasına onu, ne istämeerlär kendilerinä/.
Ama yazdım, kafadar olmayasınız birisinnän, kim kendini «kardaş» sayêr, ama kendi bir orospu, tamah, idollara baş iildän, amazçı, içkici yada bir hırsız. Butürlü adamnarlan düşmeer sofraya da oturasınız.
Sanêrsınız, ki biz bukadar vakıt dooruklêêrız kendimizi sizin önünüzdä? Lafederiz Allahın önündä, nicä onnar, kim inancı Hristoza. Sevgili kardaşlar, hepsi, ne yapêrız, sizin duhça kaavilenmeniz için.
Ölä ki, sevgili kardaşlar, çünkü bizdä var bölä adamaklar, paklanalım hertürlü ten hem duh mındarlıından da ayozlukta kusursuz olalım, korkarak Allahtan.
Sevgili kardaşlar, yalvarêrım, korunasınız günahlı tabeetinizin istemelerindän, ani canınıza karşı cenk edär. Zerä bu dünnedä siz yabancıysınız hem yolcuysunuz.
Ama Bendä var birkaç maana sana karşı: sendä var insannar, angıları tutunêrlar Valaamın üüretmesindän, kim üüretti Valakı, nesoy günaha dadandırsın İzrail uşaklarını, ki isinnär idollara baaşlanmış kurban yaanısından hem orospuluk yapsınnar.
Ama korkaklar, inansızlar, iirenç olannar, öldürücülär, orospuluk edennär, büücülär, idollara baş iildennär hem hepsi yalancılar, onnarın payları göldä, ani ateş hem kükürtlän yanêr. Bu – ikinci ölüm».