52 Чӱнкӱ ӱреклери уйвашыкты, оннар аннамадыйдылар екмеклӓрлӓн мераклы иши.
52 Çünkü ürekleri uyvaşıktı, onnar annamadıydılar ekmeklärlän meraklı işi.
Сонда, ачан софрада ийӓрдилӓр, Иисус онбир ӱӱрениӂисинӓ гӧстерилди. Оннары инансызлык хем инатлык бетеринӓ азарлады, зерӓ инанмадылар оннары, ким гӧрдӱ Ону дирилмесиндӓн сора.
Ӱфкели бакты долайында оланнара, гӱчленерӓк оннарын ӱреклерин уйвашыклыы бетеринӓ, сора деди о адама: «Узат елини!» О узатты, да ели алышты, енидӓн саа олду, ниӂӓ ӧбӱр ели.
О деди: «Не, сиз дӓ ми ӧлӓ аар кафалыйсыныз? Аннамээрсыныз мы, ани не гирер адам ичинӓ, йок насыл мындарласын ону?
«Не фикирсизсиниз сиз! – ӂувап етти Иисус. – Не зор инанэрсыныз пророкларын сӧледиклерини!
«Аллах оннарын гӧзлерини кӧӧр етти, ӱреклерини четиннетти, ки гӧрмесиннӓр гӧзлериннӓн, аннамасыннар ӱреклериннӓн да дӧнмесиннӓр Бана, ки алыштырайым оннары».
Не дейеӂез? Израил еденмеди, не аарарды, ама сечиленнӓр едендилӓр. Каланнар инатлаштылар,