2 «Бир касабада варды бир дааваӂы, ангысы Аллахтан коркмарды, инсандан да утанмарды.
2 «Bir kasabada vardı bir daavacı, angısı Allahtan korkmardı, insandan da utanmardı.
О касабада варды бир дул кары, ангысы сык гелӓрди она да йалварарды: „Йап доорулук бана беним каршы дуранымнан“.
О узун вакыт истӓмеди доорулук йапмаа, ама сонда кенди-кендинӓ деди: „Аллахтан коркмээрым, инсандан утанмээрым.
Баайын чорбаӂысы дӱшӱндӱ: „Не йапайым? Йоллайаӂам беним севгили оолуму. Беки ону икрамнан кабледирлӓр!“
Бундан каарӓ, ердеки бобаларымыздан ӂезаланмыш, хеп окадар оннары хатырлээрыз. Аӂаба таа чок дӱшмеер ми, духча Бобамызын запына верилип, йашайалым?