18 Калкаӂам, гидеӂӓм бобама да дейеӂӓм: Боба! Йанылдым сенин хем гӧкӱн ӧнӱндӓ.
18 Kalkacam, gidecäm bobama da deyecäm: Boba! Yanıldım senin hem gökün önündä.
Ваатиз олардылар ондан Иордан дересиндӓ, ачыклайарак кенди гӱнахларыны.
Еер сиз баашларсайдыныз инсанын кабаатларыны, Гӧктеки Бобаныз да баашлайаӂэк сизин кабаатларынызы.
Тӓ несой лӓӓзым дуа едӓсиниз: Ей, гӧклердӓ олан Бобамыз: Ко айозлансын Сенин адын.
Еер сиз, ани фенайсыныз, билирсениз ушакларыныза ии баашышлар вермӓӓ, некадар таа чок сизин Гӧктеки Бобаныз вереӂек ии ишлӓр оннара, ким Ондан истейеӂек!
Иисус деди: «Ачан дуа едерсиниз, дейин: „/Ей гӧклердӓ олан/ Боба, Ко айозлансын Сенин адын. Ко гелсин Сенин Падишахлыын. /Ко олсун Сенин истедиин, ниӂӓ гӧктӓ, ӧлӓ ердӓ дӓ./
Гелип кендинӓ, деди: „Беним бобамын чыракларынын боллуктан вар имеелери, ама бӓн бурада ӧлерим аачлыктан!
Етмеерим адланайым сенин оолун, ал бени кендинӓ бир чырак гиби“.
Оолу деди: „Боба, йанылдым гӧкӱн хем сенин ӧнӱндӓ, диилим йакышыклы адланайым сенин оолун!“
Ама харччы дурарды узакта, кыйышмарды баарлем гӧзлерини гӧкӓ калдырсын. О дӱӱйӓрди гӱӱсӱнӓ да дейӓрди: „Аӂы Бени, гӱнахкери, Аллахым!“