43 Бу лафлардан сора баарды бӱӱк сеслӓн: «Лазар, чык дышары!»
43 Bu laflardan sora baardı büük seslän: «Lazar, çık dışarı!»
Оннары басты бир бӱӱк корку. Бири-бириннӓн лафедӓрдилӓр: «Кимдир Бу, Ангысыны лӱзгӓр хем далгалар сеслеерлӓр?»
Билерим, ани херзаман ишидерсин Бени, ама буну деерим бу инсан ичин, ани бурада дурэр, ки оннар инансыннар, ани Сӓн Бени йолладын».
Ӧлӱ чыкты, еллери хем айаклары баалы безлӓрлӓн, сураты да сарылы пешкирлӓн. Иисус деди: «Чӧзӱн ону, да гидӓбилсин».
Алты гӱн Паскелледӓн илери Иисус гелди Вифанийа кӱӱйӱнӓ, нередӓ йашарды Лазар, ангысыны дирилтти ӧлӱдӓн.
Чойу иудейлердӓн аннадылар, ани Иисус Вифанийа кӱӱйӱндӓ, да гелдилӓр орайы, диил саде Иисусу гӧрмӓӓ, ама Лазары да, ангысыны ӧлӱдӓн дирилтти.
Петри, буну гӧрӱп, инсана лафедип деди: «Израиллилӓр, нечин шашэрсыныз буна? Нечин узун-узун бакэрсыныз бизӓ, сансын биз кенди куведимизлӓн йада диннилиимизлӓн буну йаптык, ки бу адам гезсин.
Озаман Петри деди: «Гӱмӱшӱм хем алтыным йок, ама нейим вар, ону верерим: Назаретли Иисус Христозун адына деерим сана: калк да гез!»
«Еней, – деди Петри, – Иисус Христос сени алыштырэр, калк да топла дӧшеени». Еней чабук калкты.
Петри чыкартты хепси инсаны дышары да, диз чӧкӱп, дуа етти. Сора дӧндӱ ӧлӱ гӱӱдейӓ доору да деди: «Тавифа, калк!» Кары ачты гӧзлерини да, ачан гӧрдӱ Петрийи, доорулуп-отурду.