1 Умут едерим, ани дайанэрсыныз бираз беним акылсызлыыма. Не олурса, дайанын бана!
1 Umut ederim, ani dayanêrsınız biraz benim akılsızlııma. Ne olursa, dayanın bana!
«Инансыз хем шашырык сенселӓ! Некадар вакыт таа сизиннӓн олаӂам? Некадар вакыт дайанаӂам сизӓ? Гетирин ону Бана», – ӂувап етти Иисус.
Ачан Павли истеди лафетмӓӓ, Галлион деди иудейлерӓ: «Иудейлӓр! Еер олайды бир хаксызлык йада бир аар кабаат, озаман бӓн сабурлуклан сеслейеӂейдим.
Павли деди: «Аллах версин, таа тез йада таа геч, диил салт Ӂанабин, ама хепси, ким сеслеер бӱӱн бени, беним гиби олсуннар, бу синӂирлердӓн каарӓ».
Чӱнкӱ Аллахын аарифлиинӓ гӧрӓ бу дӱннӓ Аллахы кенди аарифлииннӓн танымады, Аллах кайыл олду, куртарсын инанӂылары акылсыз сайылан насаатлан.
Кимсей кендини алдатмасын. Еер сиздӓн биркимсей сайарсайды кендини аариф бу заманда, о лӓӓзым «акылсыз» олсун, ки етишсин хакына аарифлӓӓ.
Биз акылсызыз Христос ичин, ама Христос сизи аариф йапты! Биз йуфкайыз, сиз са каавийсиниз! Сиз метиннийсиниз, биз икрамсыз!
Сиз шиндидӓн дойундунуз, шиндидӓн зенгиннединиз! Бизсиз падишахлык едерсиниз! Олайды баарлем хакына падишахлык едӓсиниз, биз дӓ сизиннӓн падишахлык едӓрдик!
Зерӓ сиз, акыллылар, майылсыныз дайанмаа акылсызлара!
Утанмаклан сӧлеерим, ани буна куведимиз етишмеди! Ама еер биркимсей кыйышарса ӱӱнсӱн, – бир акылсыз гиби лафедерим! – кыйышэрым бӓн дӓ ӱӱнмӓӓ.
Зерӓ, ачан гелер биркимсей да насаат едер сизӓ башка бир Иисус ичин, Ангысыны биз насаат етмедик, еки кабледерсиниз башка бир дух йада башка бир ии хабер, ани каблетмединиз, сиз буннары колай кабледерсиниз.
Бӓн ӱӱнерӓк етиштим акылсызлаа, сиз бени буна зорладыныз. Сиз лӓӓзымды бени метедӓсиниз, зерӓ бӓн бишейлӓн таа ашаа диилим о «ӱстӱн апостоллардан», макар ки бишейӂик диилим.
Ӧлӓ ки, еер биз акылдан чыктысайдык, бу олду Аллах ичин, ама еер бӱтӱн акыллансайдык, бу сизин ичин.
О йалпак олабилир билгисиз хем шашырык оланнарлан, чӱнкӱ кендиси дӓ вар сарылы йуфкалыклан.