Kɨya wa Kurɨn̰-ungo kɨya caga dan̰ ka-ƴɔbɛ kayi ga daa nii bɨ, dan̰ gusoŋ-tɔgɛ da Bayi bɨ. Kɨɗɨn̰di ga nee gaŋ le, ban kɨya bɨn̰ kalaŋ cay kobɨge pɨna pɨna nɔm gɨsɨn̰ cay gɨye-lɔɔdɨge lɔɔdɨge.
Ban teeyi bɨ yey hɨn̰: “Na kɔl gɨ ni wa ma maŋ je kol can̰ wo̰ ga? Gɨləŋ kardɨ hɨnga wɔɔnɨ ga ji ba am le aŋ sol, kɨya wa ɨŋ gey gɨ ji kɨya sɔlɛ kardi hɨnga kange naŋ ɨni.”
Kɨya wa naa wa wa kalɨn̰ ma, na-gandi nɔm na kɨya ɨregɨŋ tumoy Kɨris ɗe ban na bon̰ kɔl caynagɨŋ. Kɨɗɨn̰di ga nee gaŋ le na, waŋ waŋ kalɨn̰ ma kɨya wɔɔ hɨnga ojɨn̰ cay gɨye-lɔɔdi gɨ ɗari, naŋ le gɨ ɨsɨni, na hɨnga ga ban lee kɨɗɨn̰ ga ban ban̰ dan̰ kuyoŋdi-gusi a cay gɨsəŋ gaŋ kɛ.
Ama hɨnga ga kan ba lee le, kan kɨya dɔrɛge kardɨge nɔm tumoy Kumu ƴee. Kɨya wa ban som cay tɨbayi dɨŋ kɨya bɔyɛ kɔl cay kalaŋ ga somge-bɨra bɨ, ga mage bɨ.