Ama ɨŋ-bandi na, ɨŋ yəgɨŋ hɨn̰: “Ɗagɨŋ ba gɔjɛ-baa dan̰ ba-lɔɔ ɨsɨna.” Hɨn̰ gɨ ungo na dɨga kɨway maŋjɨn̰ ga bara na, bɨl kɨway maŋjɨn̰ ga masa bii ɗe ban de nee bɨ.
Hɨn̰ gɨ ungo na dɨga kɨway maŋjɨn̰ ga pɨna na, bɨl kɨway maŋjɨn̰ ga ɗaŋ ban ɗe de nee ƴee. Hɨn̰ gɨ ungo na ungɨla badɨge kan̰ ga gumu ga ji dobɨ cay kamdɨge gaŋ danan̰ na, ɗayi ɗe ban ƴee gumɔjɨ kon̰ nee bɨ.
Leen̰ cɨndi na kɔl gɨ woy duroygɨŋ le, gɨl doŋ gɨ kɨŋ naa kalaŋ ga gabaŋ ɨni. Na kɨya wa ma magɨŋ ƴɨma kuduroygɨŋ kɨya cay hɨnga ga dan̰ gɨyəŋdɨge naŋ gɨ kalaŋ leege danagɨŋ le naŋ ga? Na kɨya wa ma magɨŋ ɗa gɨ kan buɗa hɨnga kagɨŋ naŋ ga?
Hɨn̰ gɨ ungo na sɨla gɨ kan̰e ƴɔɔ-turmɔ di kan ba ƴom caa bii naa hɨnga ga ɨsɨn bɨ, hɨn̰ gɨ tabɨlaŋdi turmɔ di kan ba ƴom caa bii le na laayi tɔgɨ bɨ na. Ɗa gɨ kan ƴa gusɨge. Kan laage na ɨsɨna naŋ.