42 «Kɛ, ɨrɨmedɨgɨŋ na mɨna a cay Kɨris ban gɨ Kumu dorii le ga? Kɛ, ban na kurɨn̰ waŋ ga?» Ɨni na, kan dɨbiige cay nee yeyige hɨn̰: «Ban na kungay Dabid.»
Dɨmdɨrdi kalaŋ ga gorge tumoyi bɨ, kan ga gorge kardi bɨ le, dege sɨle yen̰ge hɨn̰: «Gusoŋ-tɔgɛ na gɨ da Kungay Dabid! Kuɗa gɨ tɔrɛ-kɨbɨ wɨya kɨya cay ungo gɨ ɨrga dan̰ guson̰ Ba-gulɔŋ! Gusoŋ-tɔgɛ na gɨ da Kumu a gɨɗɨgɨ-Kumu gɨŋ!»
Jesu dɨbɨge cay nee yege hɨn̰: «Naa hɨn̰ wo̰ na, Dabid gɨ ye kɔl dan̰ gɨyəŋ gɨ da Turnɔ ɗe-kuduroy-bɛrɛ le, lee na mɨna ma teeyi Ba-gulɔŋ ga? Kɨya wa Dabid yeyi hɨn̰:
A boy sɔmɛ-bɨra gɨ hɨrɨwa gɨ nee le, dɔrɛ cɨn̰ kɨɗɨn̰ unɔ, duroy kalaŋ ga na Jubɨn̰əŋ dan̰ kalaŋ ga na Jubɨn̰əŋ naŋ, duroy ka-wale ban̰a dan̰ ka-wale ban̰a naŋ, duroy kɨrga dan̰ ba sɔ caa gɨŋ, duroy guyɔŋ dan̰ ba-sɔmɛ cayi kalɨn̰. Ama na Kɨris pɨna hayi ƴɔbɨ mana hɨnga nɔm, duroy hɨnga nɔm.