Ama ban jɨga dɨbɨn̰ bayi cay nee ye hɨn̰: “Sɨla, ɨŋ lee gɨye danan̰ ɓal ɨlge kondɨ dɨle nɔɔ cay gasɨndɨn̰. Ama cay pɨna kalɨn̰ ma mɨn̰ dɨɗɨ karɨn̰ tuu ga dḛ wo̰ bəŋ, ni dan̰ ka-pogɨn̰ɨnɨ ni laan̰ gusi-mɔwa naŋ.
Aŋ yəgɨŋ da waŋ, kɨya wɔyɛ na hɨn̰ wo̰ kɨya ba-lɔɔ ɨsɨna pɨna nɛŋ gɨ bɨle gɨye-lɔɔdi ɗɨn̰ kan ga toyge-dɨngɛsɨ-cayge-dɨngɛsɨ ga ɨrɨm gɨ ke na ɨran̰ dan̰ n̰age di bɨle gɨye-lɔɔdɨge naŋ.»
Kɨɗɨn̰ ga kan ɨngɨriige kɔl le nee nee ɨni na, Jesu say dor cayi daa bɨ, yege hɨn̰: «Duroygɨŋ, ungo gɨ na laa ɨsɨna cay pɨna naŋ na, kuɗa gɨ ban aya garma dɨgaa wase.»