«Kɨŋ ɨrɨm na mɨna ga? Hɨn̰ gɨ ungo pɨna na ɨran̰ dan̰ gamge aru, ma di pɨna duroyge na kayaŋ na, kɨya ɗɔɔ ga toyge-dɨngɛsɨ-cayge-dɨngɛsɨ a cay garma gɨŋ bɨ, kɨya ɔrɛ male hɨndi di kayaŋ le naŋ ga?
Kɨɗɨn̰ ga Jesu je kɔl gɨ nee le na, yege hɨn̰: «Na kalaŋ ga gusɨge woyge kalɨn̰ caŋ caŋ ba geyege dan̰ ka-gasɨɗe naŋ. Ama na ka-hɔmɨn̰ɛ ba ɔrɛ n̰agedɨge.
Ama ojɨ gɨ na ləgɨŋ dɔɔ ten̰gɨŋ pɨre bɨ, leen̰gɨŋ gusi-mɔwa bɨ, kɨya wa kurdɨn̰ gɨ ba kɛ le, ban na ungo gɨ ma, ma ban boy lɨbɨ bɨ, ban na ungo gɨ kayaŋ, ma maŋ wayi bɨ.”»
Hɨn̰ gɨ ungo na ja kɔl hɨnge, ama na aya laan̰ gɨye naŋ na, na ɨŋ-bandi ba kɨya bɔyɛ kɔl cayi naŋ. Kɨya wa, ɨŋ ɨrga na kɨya bɔyɛ kɔl cay kalaŋ ga a cay gɨsəŋ gaŋ naŋ, ama na kɨya pɔɗɛ kalaŋ ga a cay gɨsəŋ gaŋ.