Bɨ ga ma, tama di pɨna wo̰ di a cay gɨsəŋ ga ɗaŋ gaŋ ga Kana ɨrga gusii, ɨle guso gan̰ gɔsɛ ye hɨn̰: «Ba-gulɔŋ, Kungay Dabid, sɨla cɨn̰-n̰age tɨnge! Turnɔ di ɨsɨni di pɨna wo̰, leen̰ tɨrɨmonɨ mɨrɨn̰tɨn̰i gɨɗaŋ.»
Kɨɗɨn̰ ga kɨdɨrɛ gɨ ni arɨn̰ suru le bugoŋ ɨni na, ban gɨy guyɔŋ koyi gɨ pɨna wo̰ gusi ka-yage suru le, ay na ƴeen̰ wɔɔdi suru toy di ojɨ cayi le kobɨge.
Na ka-yɔɔ-kɔl-gɨ-Kumu-ba-yɔɔ ga ani ma mon̰igɨŋ dɨle gɨlge cɨn̰ ga? Kan dɨɗɨge ka-yɔɔ-kɔl-gɨ-Kumu-ba-yɔɔ ga teege bɛrnɛ caga gɨ da marɨna ba-gɨye koyi Kɨris, gɨ gɨye-lɔɔdi or dan̰ durɔ ɗɨngar bɨge. Bɨ kɨɗɨn̰ ga ban caga ɨni na, kɨŋ ay cayi bɨ, dɨɗii coŋ bɨ.
Jubɨn̰əŋ ga nee le, kan naa ba dɨɗege Ba-gulɔŋ Jesu bɨ, ka-yɔɔ-kɔl-gɨ-Kumu-ba-yɔɔ ga tumoyi bɨ, gɨlnige ni-gandi kalɨn̰ ma cɨn̰ tɔgɨ bɨ. Mondɨge kuduroy Kumu bɨ, bɨlege ka-baa ga da kalaŋ nɔm bɨ.