«Duroy karɨn̰aŋ ga n̰en̰əŋ ga kɛ le, kɨŋ ɗɔɔ ba-dɔrɛ cɨn̰ gɨ pɨna duroyge. Əw, aŋ yəgɨŋ a gɨɗɨgɨ-Kumu gɨŋ daa nii na, ka-ƴɔbɛ kage ga daa nii ɨrege dan̰ tumoyge a tumoy Banɨ gɨ som a daa nii kɨya cayge.
Gɨ da Kurɨn̰-ungo kalɨn̰ ma woy na hɨn̰ wo̰ bɨ, ban caga na ɗe gɨ kalaŋ na leeyige gɨye koyi naŋ, ama na ɗe gɨ ban na lee gɨye kol cayge bɨ, ayɨn̰ gusi bee kɨya bon̰ cay kalaŋ dan̰ kondige bɨ.»
Ama ɨŋ-bandi na, ɨŋ yəgɨŋ hɨn̰: “Ɗagɨŋ ba gɔjɛ-baa dan̰ ba-lɔɔ ɨsɨna.” Hɨn̰ gɨ ungo na dɨga kɨway maŋjɨn̰ ga bara na, bɨl kɨway maŋjɨn̰ ga masa bii ɗe ban de nee bɨ.
[Ɨni na, Jesu ye hɨn̰: «Banɨ, ɗa kuduron̰ jala jɔm cayge kɨya wa hɨnga ga kan lee le, kan sɨla toyge naŋ.»] Bɨ kan lobɨge badɨge kayi nɔm gosɨnɨn̰ge gusɨge dan̰ te gɨyəŋ gɨ da jɨbe ɓɛlɛ.
Hɨn̰ gɨ ungo na ja kɔl hɨnge, ama na aya laan̰ gɨye naŋ na, na ɨŋ-bandi ba kɨya bɔyɛ kɔl cayi naŋ. Kɨya wa, ɨŋ ɨrga na kɨya bɔyɛ kɔl cay kalaŋ ga a cay gɨsəŋ gaŋ naŋ, ama na kɨya pɔɗɛ kalaŋ ga a cay gɨsəŋ gaŋ.