Bɨ ban yen̰ dɨmdɨrdi kalaŋ le ye hɨn̰: «Ɗagɨŋ muɗɔlɛ a cay gusɨgɨŋ bɨ, orɨn̰gɨŋ dan̰ tabɨlaŋ di ni wan̰ hɨnga nɔm naŋ bɨ, kɨya wa ungo kɨya sɔmɛ-bɨra a cay gɨsəŋ gaŋ, kɨya cay hɨnga wɔɔdi ga kondi naŋ.»
Kan na ka-lɔbdɛ hɨnga ga da kandɨ ga kodɨn̰ige ma bɨ, kɨɗɨn̰ ga kan ɨre tumoy kalaŋ kɨya ɔlɛ Kumu na, kan lee gusɨge hɨn̰ kalaŋ ga dan̰ durɔ ɗɨngar wo̰. Kɔl gɨ kan kɨya bɔyɛ a cayge le, kɨya dɨmbɨrwa tɔgɨ.»
Kalaŋ ɨrege kɨɗɨn̰ ga nee gaŋ le, kɨya sɔlɛge bɨ, ka-cay Jubɨn̰əŋ asiige yege hɨn̰: «Ban poɗɨ kalaŋ ga ɗaŋ. Ma hɨn̰ gɨ ban na Kɨris ban gɨ Kumu dorii leen̰ cɨndi na, ɗa ɗe ban poɗɨ gusi bɨ na!»