Jesu dɨbɨge cay nee yege hɨn̰: «Kalaŋ ga Galile ga kan dɨɗɨge le, kɨŋ ɨrɨm hɨn̰ gɨ kan naa ka-lɔɔ ɨsɨna ɗɨn̰ kamdɨge nɔm ga Galile ma hɨnga ga nee le na andaŋ cayge ga?
Bɨ kɨŋ je kɔl gɨ da kalaŋ ga mɔjɨ-cayge-margɨm, ga ƴaa di kan gaɗɨge sɨngɨɗɨ daa di Sɨlɨwe, ba dusoŋ cayge dɨɗɨge le. Ma kɛ kɨŋ ɨrɨm hɨn̰ gɨ kalaŋ ga nee le, na leege ɨsɨna tɔgɨ ɗɨn̰ge kalaŋ ga ɗaŋ ga somge a cay ƴaa-di-gumu di Jerusalɛm nɔm ga?
Naa wa wa kalɨn̰ ma, kan kɨya tɔgɛ bɛrnɛ bɨn̰ te wɔɔ gɨ da kalaŋ pɨna pɨna, ayɨn̰ toy a cay ƴaa-di-gumu di Jerusalɛm dɨŋ. Bɨ kan kɨya tɔgɛ bɛrnɛ yɔɔge hɨn̰: “Bɨlgɨŋ gɨye-lɔɔdɨgɨŋ na, Kumu kɨya ɗɔɔ kuduroy jalɨwa a cay ɨsɨna kogɨŋ gɨŋ.”