Kan andaŋge boy umboŋ kamɨn̰aŋ gaŋ le ɨni na, kan solge marɨna gɨ pɨna wo̰ gɨ dobɨ gumɔjɨ gɨ sɨngɨɗɨ bɛrɛ tɨrɨjɨ gusi som a cay kɔbɔ gɨ bara gɨŋ, lee gɨ hundɔrɔ leege gɨɗaŋ.
Kɔrney si cɨndi cay solii gəɗəɗə bɨ, hundɔrɔ leeyi bɨ, lee gɨ ban ye hɨn̰: «Na wa ga Ba-gulɔŋ?» Ba-ƴɔbɛ gɨ daa nii le yey hɨn̰: «Kumu je ɔlɛ kon̰ nɔm bɨ, gey hɨnga kan̰ nɔm ga ji ba lee dan̰ ka-n̰age le bɨ, ban halan̰ gɨybəŋ naŋ bɨ.
Kɨɗɨn̰ ga ɨŋ sɨlga ungo gɨ nee le ɨni na, ɨŋ ba dugo tɨbayi hɨn̰ ungo gɨ ma wo̰. Ban dɨbɨ kobi gɨ bara a canɨ bɨ ye hɨn̰: «Hundɔrɔ naŋ. Ɨŋ na gɨ cay wase bɨ gɨ karu gɛs bɨ.