Kɨya wa te wɔɔ gɨ da kalaŋ ga nee le, kuduroyge osu tɔgɨ. Kan lɨgɨdege sɨmayige daa bɨ, lɨgɨdege cɨndɨge daa bɨ. Ɗe gɨ cɨndɨge na sɨlan̰ kɨɗɨn̰ naŋ bɨ sɨmayige na jen̰ kɔl naŋ bɨ, Ɗe kuduroyge na ɨrɨm kɔl pɨna naŋ bɨ, Ɗe kan na da bɨlɨn̰ jɨgan̰ gusɨnɨ naŋ, Ɨŋ na da poɗɨge.”
Jagɨŋ ɨŋ yəgɨŋ na kɔl gɨ cɨndi, tɨwa di kalaŋ ga madɨrdaŋ kɨya jen̰ge noy Kurɨn̰-Kumu le bugoŋ ɨni bɨ, caga ɨni bɨ. Bɨ kan ga kɨya jɔɔge tumoyi boy wɔlɛdi gɨ nee le, kan ga ba kɨya jɔɔge noy le, kɨya sɔmɛge dan̰ cɨndɨge.
Hɨn̰ gɨ ungo gɨ ani ani gɨ na gey lɔɔ hɨnga ga kuduroy Kumu gey na, ban kɨya sɔlɛ kɛ hɨnga ga ɨŋ ba gɨlɨn̰ kalaŋ le, sayga na gusi Kumu wala, na gusɨnɨ ɨŋ-bandi ƴɔbɨ ga.
Kan jɨga dɨbige cay nee yeyige hɨn̰: «Hay! Ni na kongɨn̰i Abɨraham, ni laa guyɔŋdu da ungo cay pɨna naŋ bɨrɨŋ. Na mɨna ma, mɨn̰ ye gɨ ni na kɨya bɨle ka-sɔmɛ cayni kalɨn̰ ga?»